ฉันเหม่อมองไม้สองผล หล่นลงน้ำ แล้วไหลตามกระแสร์สินธุ์ ผ่านถิ่นที่ ผลหนึ่งนั้นได้ฝังกาย ชายนที จึงเกิดมีไม้ใหญ่ อยู่ใกล้คลอง ผลสองลอยเคว้งคว้าง กลางลมคลื่น สุดจะฝืนน้ำส่งไป จนไกลฝั่ง ต้องฝังกายอยู่อย่างยาก ลำบากจัง สุดจะหยั่งรากลึก เหมือนตึกโต ไม้สองผลล้วนกำเหนิด เกิดร่วมต้น ใยพิกลให้แตกต่าง ห่างกันหนอ มนุษย์นั้นมีเวรกรรม มันค้ำคอ หรือไม้ก็ มีเวรกรรม ทำให้เป็น
19 กุมภาพันธ์ 2555 22:26 น. - comment id 1225162
ผลไม้หนึ่งไหลไปตามน้ำ อีกผลช้ำถูกกินสิ้นสลาย เพราะสัตว์โลกสัตว์มนุษย์หยุดกินตาย ผลอันสายน้ำหลากมากเรื่องราว
19 กุมภาพันธ์ 2555 19:15 น. - comment id 1225223
คงเป็นไปตามกรรมครับ
19 กุมภาพันธ์ 2555 19:37 น. - comment id 1225224
ขอบคุณ ที่แสดงความคิดเห็น อาจจะมีความคิดเห็นแตกต่างกันไปบ้าง นี่คือความสวยงามในสังคมของเราครับ
20 กุมภาพันธ์ 2555 11:30 น. - comment id 1225385
กัมมุนาวัตตีลองกอง ..เอ้ย โลโก สัตว์โลก ..ย่อมอยากกินลองกอง เอ้ย ..ย่อมเป็นไปตามกรรม ชิมิๆ อิอิ..
20 กุมภาพันธ์ 2555 18:15 น. - comment id 1225451
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ส่วนผลไม้ในเรื่องผมคาดว่าจะเป็นไปตามน้ำนะครับ อิอิ แวะมาเยี่ยมครับ
21 กุมภาพันธ์ 2555 06:32 น. - comment id 1225508
สวัสดีจ้า ยายบุญมาแวะมาอ่านกลอน ไว้ว่างๆจะมาหัดเขียนกลอนด้วยคนนะค้า
21 กุมภาพันธ์ 2555 14:36 น. - comment id 1225633
ผลที่ลอยไปไกลอาจจะไปโตที่ไหนก็ได้น่ะ ต้องมีวันเกยฝั่งบ้างละน่ะ ถึงจะช้าหน่อย :)
22 กุมภาพันธ์ 2555 15:47 น. - comment id 1225786
หมายถึงถูกส่งพ้นริมน้ำขึ้นไปบนฝัง่ครับ