หล่นโรยโปรยปลิวลิ่วสู่ลาน ผลิดอกออกก้านบอกกาลล่วง รำร่ายไหวลู่ชมพูพวง ราวสรวงเกินสรรพรรณนา พลิ้วพรมร่มรื่นหวนคืนกลับ ลาลับดับลงยังคงค่า สวยสดงดงามยามโรยรา มิเคยเอ่ยหาค่าตอบแทน สถานที่แห่งนี่คือพื้นที่กรมยุทธศึกษาทหารอากาศ วันที่ถ่าย 2 ก.พ. 55
3 กุมภาพันธ์ 2555 20:30 น. - comment id 1223419
ภาษาไพเราะมากเลยค่ะ ชอบการเล่นสัมผัสอักษรของคุณมากๆเลย ทำให้เวลาอ่านกลอนบทนี้ออกเสียง เหมือนกำลังร้องเพลงอยู่เลยค่ะ ปล.ภาพสวยจังเลยค่ะ ชมพูทั้งลานเลย :)
3 กุมภาพันธ์ 2555 21:58 น. - comment id 1223420
แวะมาอ่านกลอนเพราะเพราะค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2555 12:10 น. - comment id 1223444
ว๊าว สวยจัง ชมพู๊ ชมพู ชอบค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2555 22:38 น. - comment id 1223531
ไ ไหมแก้วสีฟ้าครามทุกยามนี้ เป็นหญิงพลีแล้วใจมอบให้หมด เป็นชายทุกคืนฝันถึงรันทด แต่กลอนจดจารใจไพเราะจริง
6 กุมภาพันธ์ 2555 07:53 น. - comment id 1223538
สวยงามและไพเราะครับ
6 กุมภาพันธ์ 2555 09:53 น. - comment id 1223555
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ต้องรีบทำงานน่ะค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2555 11:16 น. - comment id 1223570
ไหมแก้วฟ้าสีคราม..งานงามนัก แจ้งประจักษ์อักขราภาษาสวย อีกชมพูปูพรม ร่มรื่นระรวย หรือเป็นด้วย คนสวยแต่งแข่งภาพงาม..อิอิ