โอ้บ้านนั้นคือมหาอาณาจักร อันมีรักกรองข่ายสายใยเหนียว คล้องกมลคนในให้กลมเกลียว เป็นหนึ่งเดียวแนบแน่นดินแดนใจ บ้านจะเป็นแดนสวรรค์ดั้นเหาะถึง หากไม่ขึ้งเคียดกันแม้นวันไหน มีปรานีแทนตอบมอบอภัย รู้จักให้โอบเอื้อเกื้อกูลกัน ทั้งปู่ย่าตายายได้อิ่มอาบ ยามเห็นภาพหลานเหลนเล่นสรวลสันต์ พ่อแม่ปลูกคุณธรรมอันสำคัญ สอนลูกหมั่นก้าวย่างสู่ทางดี อวลอบอุ่นใต้หลังคาอาณาจักร เป็นที่พักบรรเจิดเฉิดฉวี เสียงหัวเราะเริงร่าครายินนี้ ต่อชีวีหวานได้อีกหลายวัน หากเมื่อใดรักแยกแตกจากขั้ว บ้านจักรั่วร้ายรุกทุกข์มหันต์ คงเหลือเพียงเสียงพร่าเศร้าจาบัลย์ สะท้อนลั่นเลื่อนมาเป็นอาจิณ และตราบที่รัก หวัง ยังล้นเหลือ คนบ้านเจือใจเย็นเป็นนิจสิน รวมพลังรักพร่างสร้างชีวิน สุขจักผินผกมาแต่ฟ้าไกล อาณาจักรของเราแค่เท่านี้ แต่เป็นที่เป็นถิ่นอันยิ่งใหญ่ ที่ซึ่งคำว่า ครอบครัว ยังยั่วใจ ให้เราทำอะไรอะไรได้ทั้งนั้น
เปลวเพลิง 31 ม.ค. 2555 01:23 น. - ID 143534 
1404
4
0
31 มกราคม 2555 09:14 น. - comment id 1222904
เอาดอกไม้ในไร่ มาฝากคุณเปลวเพลิงนะคะ จากอาณาจักรไร่แสนรักของพุดพัดชาค่ะ รักนิรันดร์ พวงแสด เศรษฐีใบพาย กุหลาบพันปี พริกเจ็ดสี
31 มกราคม 2555 18:21 น. - comment id 1222950
ชอบ งานดีครับ
1 กุมภาพันธ์ 2555 16:00 น. - comment id 1223067
2 กุมภาพันธ์ 2555 16:15 น. - comment id 1223178
อยากให้ครอบครัวทุกครอบครัวมีแต่ความอบอุ่นค่ะ บ้านเมืองจะได้อยู่อย่างเป็นสุข
2 กุมภาพันธ์ 2555 17:37 น. - comment id 1223204
........... คิดถึงเพลงบ้านคือวิมานของเรา ...................
4 กุมภาพันธ์ 2555 14:58 น. - comment id 1223456
บทกลอนไพเราะครับ ดอกไม้ที่มีคนเอามาฝากก็งามมาก ^^
4 กุมภาพันธ์ 2555 15:22 น. - comment id 1223464
เห็นด้วยค่ะ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
