อ้อยทั้งต้น เอามาหนีบ บีบจนแห้ง ก็หาแล้ง ความหวาน ตาลอ้อยไม่ เกลือถึงเจือ อยู่ในน้ำ มากเท่าไร มิสิ้นไปใน ความเค็ม เข้มรสเกลือ ไม้จันทน์ตัด จากต้น ทิ้งจนแห้ง ก็ยังแรงกลิ่นหอมให้หลงเหลือ แห้งเท่าไร ก็มิสิ้น กลิ่นจุนเจือ ประหลาดแท้ แต่ต้องเชื่อในกลิ่นจันทน์ ธมฺจารี สุขํ เสติ ... ผลผลิ หลักคำสอน คุณมหันต์ อยู่ด้วยธรรม นำสุขทุกชีวัน เช่นอยู่กันด้วยรักสามัคคี มนุษย์นั้น แม้ตกทุกข์ ก็เปี่ยมสุข หากมีธรรม นำบ่งชี้ ไม้จันทน์หอม อ้อยคงค่า ที่ตัวมี เปรียบเช่นเรา ทำความดี ไม่หนีบุญ ก็คงเป็น เช่นเกลือ ที่เจือน้ำ ด้วยคงนำ รสเค็ม เต็มเกื้อหนุน มนุษย์นี้ มีธรรม ย้ำเจือจุน โลกหายวุ่น เลิกวาย ได้เสียที หยุดเถอะนะ บาปกรรม อันต่ำช้า เสริมคุณค่า สร้างคน บนวิถี ให้โลกร่ำ เรามีธรรม นำชีวี สร้างกันได้ไหมนี่ ข้องใจครัน
อิสรชัย รัตน 25 ม.ค. 2555 21:15 น. - ID 143465 
1637
2
0
26 มกราคม 2555 17:24 น. - comment id 1222220
แต่งเก่งมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
26 มกราคม 2555 18:56 น. - comment id 1222257
อันอ้อยตาล หวานหวาม ด้วยความเปรียบ ที่คบเฉียบ บาดใจ ในคำสอน ที่รื่นรวย รินรส ทุกบทตอน ซาบซึ้งกลอน เหมือนหนึ่ง ซาบซึ้งธรรม
26 มกราคม 2555 22:44 น. - comment id 1222300
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมผลงานและให้กำลังใจ ขอเป็นกำลังใจสำหรับเพื่อนนักกลอนเช่นกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
