ณ ราตรีโสดหนึ่งพึงสดับ โลกแลลับเหตุผลเกิดปัญหา มัวเมารักโลภโกรธหลงอนิจจา ไร้ธรรมาระลึกรู้ไปสู่กาย โลกมนุษย์ฉุดกิเลสเลศตัณหา ดุจกรงขังแน่นหนาสิ้นจุดหมาย ยิ่งมัวเมาสับสนส่อวุ่นวาย ตกสู่ทางอบายชั่วพริบตา ยึดธรรมะสร้างสุขทุกข์หลีกลี้ ทำความดีประคองตนจนล้ำค่า อย่าหลงทางทำสิ่งอื่นในโลกา แม้นเวลาผันผ่านกาลหมุนไป ระยะห่างแห่งตนพ้นสำนึก จิตตรองตรึกสู่ทางสว่างไสว พาสร่างโศกโลกผลดลกายใจ สงบได้จริงหนอพอสมควร เมื่อยังมีชีวิตอยู่ดูหลายฉาก กิเลสมากควรสละอย่าสงวน จึ่งสอดคล้องวิถีธรรมนำกระบวน ที่ถูกถ้วนตามครรลองของชีวี ชีวิตยังต้องการการหลุดพ้น จากวังวนทางผิดยากหลีกหนี ยึดไตรรัตน์ร้อยรัดให้ใฝ่ดี โลกจึงมีสันติผลิเบ่งบาน พ้นจากยุคราตรีที่มืดมิด ให้หยุดคิดละกิเลสปลงสังขาร ชีวิตชื่นคืนสุขตราบเท่านาน ชีพตระการหลังม่านมืดสู่หลักชัย
17 มกราคม 2555 12:06 น. - comment id 1221103
เยี่ยมชมผลงานครับ
17 มกราคม 2555 12:32 น. - comment id 1221108
อันมนุษย์กำเนิดมาในหล้าโลก สุขทุกข์โศกปนปะคละเคล้าไป ยึดทำดีสติมั่นไม่หวั่นไหว กำหนดจิตหมั่นฝึกใจอยู่ในธรรม
17 มกราคม 2555 13:19 น. - comment id 1221112
งดงามในความหมาย อธิบายขยายคำ ประทับรับจดจำ ระลึกคำทำความดี ..................... มาร่วมแจมครับ
19 มกราคม 2555 11:12 น. - comment id 1221247
เมื่อมองใจตัวเองเกรงกิเลส ละสาเหตุแห่งอบายหลายปัญหา ปฏิบัติแต่สิ่งดีมีอุรา ที่สุขสันต์หรรษาตลอดกาล แวะมาชื่นชมในผลงานค่ะ
20 มกราคม 2555 02:29 น. - comment id 1221357
โลกจักมี สันติ ผลิบานได้ ก็ด้วยใจ เมตตา อย่าลุ่มหลง ยึดพระธรรม นำใจ ให้ปลดปลง ก้าวพ้นวง เวียนวัฏฏ์ ตัดบ่วงกรรม