สุดโต่งโพลง อัตตา มหามนุษย์ ใหญ่ที่สุด ยากจะหยุด จะฉุดจะฝืน หลงอำนาจ ระเริงกรรม จึงกล้ำจึงกลืน เพราะสุดท้าย ที่หมายยืน มิคืนมิคง คงสืบท่อ ต่อสาย จะหมายจะมั่น หมายสืบวัน แห่งใจ ที่ไหลที่หลง ลืมคืนวัน ยึดถือ เคยซื่อเคยตรง หมายเพียงคง สืบต่อ ที่ก่อที่การ จะใส่ร้าย ป้ายสี ขยี้ขย้ำ จะกระทำ กำจัด ประหัตประหาร ไม่ให้เหลือ ซากเก่า ให้ร้าวให้ราน จะให้ต้อง ทรมาน จนซานจนซม ให้เหลือเพียง อำนาจ ที่คาดที่หวัง สิ่งอื่นยัง ดาษดื่น จะขื่นจะขม ช่างปะไร ไม่ปลอบ จะชอบจะชม เพียงอำนาจ แห่งอาจม ไว้ดมไว้ดอม
ดวงจันทร์ 19 ธ.ค. 2554 08:31 น. - ID 142976 
1334
0
0
19 ธันวาคม 2554 18:35 น. - comment id 1218329
19 ธันวาคม 2554 21:25 น. - comment id 1218343
20 ธันวาคม 2554 08:29 น. - comment id 1218387
ขอบคุณ..คุณพี่อนงค์นางที่มาทักทายกัน
20 ธันวาคม 2554 08:31 น. - comment id 1218388
ขอบคุณพี่สุนทรวิทย์สำหรับเสียงปรบมือและดอกไม้ครับ
20 ธันวาคม 2554 09:05 น. - comment id 1218392
สุดโต่ง สุดตา มหามนุษย์ ใช่ทางสุด พุทธธรรม จะนำจะพ้น กึ่งกลางวางอัตตา ละตัวละตน คือทางพ้น หนทางสุด ..หลุดอัตตา !
20 ธันวาคม 2554 09:27 น. - comment id 1218394
เห็นภาพครับคุณศรีสมภพ ขอบคุณที่เยือนกัน......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
