งมงาย

คนกลัวผี ก็ว่าผี มีอยู่ทั่ว
มักเผลอตัว หวาดหวั่น ครั่นคร้ามผี
เสียงใบไม้ แกว่งไกว ไหวสักที
คอยขวัญหนี ดีฝ่อ ระย่อพลัน

บ้างศรัทธา ร่างทรง หลงฟุ้งซ่าน
เหมือนถูกม่าน บังตา น่าขบขัน
ศิโรราบ นับถือ ลือโจษจัน
เกินขวางกั้น ห้ามปราม ความพิกล

พวกเชื่อฟัง หมอดู ยากกู่กลับ
เที่ยวคำนับ ไม่เลือก กระเสือกกระสน
เดี๋ยวเชื่อดี เดี๋ยวเชื่อแย่ เดี๋ยวแก้บน
ยอมจำนน คำทำนาย ง่ายดายจริง

อีกประเภท กราบต้นไม้ ใบ้ตัวเลข
เพียรปลุกเสก เรียกวิญญาณ วานสู่สิง
ทำนอกลู่ นอกทาง พร่ำอ้างอิง
หวังพึ่งพิง สิ่งประหลาด ขาดปัญญา

อนิจจา ผู้เจริญ เกินส่ำสัตว์
มาติดขัด แพ้อุบาย พ่ายปัญหา
สยบใต้ ไสยศาสตร์ อนัตตา
สุดเยียวยา กะเทาะ เพราะงมงาย

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สุนทรวิทย์ 22 พ.ย. 2554 10:28 น. - ID 142648

1307

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/142648 ที่มา: สุนทรวิทย์

22 พฤศจิกายน 2554 11:54 น. - comment id 1215713

ไม่ได้งมงาย..วันที่30 จะไปปะแป้งเสาน้ำมันแค่นั้นเอง

จริงๆไม่ใช่หมอนะแค่ทำงานข้างๆหมอ..ไม่ว่าอะไรเข้าใจบางครั้งจรรยาบรรณก็ถูกซื้อ

22 พฤศจิกายน 2554 17:53 น. - comment id 1215743

ปะแป้งเสร็จอย่าลืมลงนะหน้าท้องด้วยนะ