ขันติธรรม

หลายคน  บนโลกนี้	
 		ทุกข์โศกี  มีปัญหา
			ไร้ญาติ  ขาดเงินตรา		
 		ทนอุตส่าห์  มิรามือ
	
      			คับแค้น  แสนสาหัส	
 		ยังยืนหยัด  โดยสัตย์ซื่อ
			หากิน  ดิ้นฝึกปรือ		
 		ด้วยรักชื่อ  ถือความดี
	
     			สุจริต  จิตเอื้อเฟื้อ	
 		ความแผ่เผื่อ  เหนือเศรษฐี
			ขัดสน  หม่นเต็มที				
   กลับมั่งมี  ที่บุญทาน
			
        	จริยา  น่ายกย่อง			
   รู้ตรึกตรอง  ปองแก่นสาร
			เทียมทรัพย์  อัประมาณ	
 		บ่งพื้นฐาน  สันดานตน
	
      			อุดม  สมชาวพุทธ		
  	ฉ่ำวิสุทธิ์  ดุจสายฝน
			มิพ่าย  อายความจน		
 		ไม่จำนน  ต่อมลทิน
	
      			วิญญู  รู้จักปลง			
  	อย่าทะนง  หลงทรัพย์สิน
			รวยล้น  ท้นแผ่นดิน		
 		สุดชีวิน  ล้วนสิ้นลม

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สุนทรวิทย์ 14 พ.ย. 2554 11:21 น. - ID 142560

1512

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/142560 ที่มา: สุนทรวิทย์

comments powered by Disqus

ศรีสมภพ

15 พฤศจิกายน 2554 11:41 น. - comment id 1215035

น้ำท่วมฟ้าปลากินดาวเขาถล่ม
แผ่นดินจมล่มสลาย เป็นไรหนอ ?
ถึงสิ้นสุด มนุษย์พิภพจบต้นตอ
อุบัติการณ์อุบัติก่อ..อย่าท้อใจ

เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป..ให้ตระหนัก
วัฏจักรว่ายเวียนเปลี่ยนสลาย
ต้องเข้าถึงรู้ธรรม พร้อมทำใจ
ไม่มีอะไร ด้วยมันเป็น..เช่นนั้นเอง !

อมิตตพุทธ..นะท่าน