ดูนกแล้ววกดูคน

วิหค  ยามกกไข่	
 		มันระไว  ไม่ยอมห่าง
			ปีกสอง  ป้องอำพราง			
 	ไข่บอบบาง  ต่างชีวัน
	
    			ลูกรัก  ฟักเป็นตัว			
   ยิ่งพันพัว  เหนื่อยหัวปั่น
			หาเหยื่อ  เอื้อแบ่งปัน		
 		ให้ลูกนั้น  อิ่มทันใจ
	
     			ลูกโต  ก็โผจาก	
 		ไปถางถาก  รกรากใหม่
			ทิ้งพ่อ  แม่ทันใด			
  	ความห่วงใย  ไม่เคยมี
		
      		คนเรา  เหล่าหญิงชาย		
  	เห็นมากมาย  คล้ายปักษี
			ปล่อยปละ  บุพการี		
  		มิไยดี  หน้าที่ตน
		
       		บ้างยัง  ชังเกรี้ยวกราด	
 		หินชาติ  ขาดเหตุผล
			จริต  ผิดผู้คน		
			เพราะกมล  ขัดสนธรรม
    				ถึงครา  ฟ้าลงโทษ	
 		กลับถือโกรธ  โอดครวญคร่ำ
			ไม่ตรอง  มองเงื่อนงำ	
			ว่าเวรกรรม  ล้วนทำเอง

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สุนทรวิทย์ 13 พ.ย. 2554 10:48 น. - ID 142552

1651

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/142552 ที่มา: สุนทรวิทย์

comments powered by Disqus

ศรีสมภพ

13 พฤศจิกายน 2554 21:13 น. - comment id 1214910

รักแท้..ที่มีให้
ในโพรงไม้ซบไออุ่น
คาบเหยื่อมาเจือจุน
อย่างเนื่องหนุนไม่เหนื่อยหน่าย

เมียลูกผูกรักมั่น
เหยื่อป้อนปันปากโพรงไม้
เร้นลับบินนับไกล
รังปลอดภัย ไม่เคยท้อ

หัวเเรงแห่งครอบครัว
ใจเกินตัวหัวอกพ่อ
รักแน่ จริงแท้หนอ
แม่ลูกรอ พ่อกลับมา

วันใด.. พ่อไม่กลับ
ถูกคนจับ หายลับหน้า
บ้านโพรงก็โล่งตา
ลูกเมียลา ตายตามไป

รักแท้ ..ที่โลกเห็น
ป่าลับเร้นเป็นไปได้
นกเงือก เทือกพงไพร
รักยิ่งใหญ่..คนอายจัง !

...................................................

    นกเงือกเป็นนกผัวเดียวเมียเดียว
จะมีการเกี้ยวพาราสี เมื่อตัวเมียเข้าไปอยู่
ในโพรง จะทำความสะอาดแล้วเริ่มปิดปากโพรง ด้วยวัสดุต่าง ๆ เช่น ดิน เปลือกไม้
ตัวเมียจะผสมวัสดุเหล่านี้กับมูลของมันเอง เมื่อปิดปากโพรงจึงเหลือเพียงช่องแคบ ๆ 
ตัวเมียจะขัง ตัวอยู่ภายในเพื่อออกไข่เลี้ยงลูก ตัวผู้จะทำหน้าที่ดูแลตัวเมียและลูกโดย
ส่งอาหารผ่านทางปากโพรง การที่ตัวเมียอาศัยอบู่ในรังที่ปิดตายเช่นนี้นี่เองหากตัวผู้ซึ่งเป็นผู้หาอาหารเลี้ยงดูตัวเมียและลูกตายไป ตัวเมียและลูกก็ต้องตายลงไปนั่นเอง
   จนมีผู้เคยเปรียบเปรยยกย่องนกเงือก
ไว้ว่าเป็นตัวแทนของรักแท้เลยทีเดียว 

....................................................

ขออนุญาตท่านสุนทรวิทย์..นำอีกเวอชั่น
หนึ่งของการ ดูนกแล้ววกดูคน เข้ามาแจม

ขอบคุณๆ..