๏ ร้อยพันหมื่นดื่นบุปผาระดาโลก เพียงสักแผ่วลมโศกมาโยกไหว ก็ปลิดปลิวลิ่วออกทั้งดอกใบ และคว้างขวัญเพียงใดใครจะรู้ ๏ จึงต้องปลูกเลี้ยงไว้ให้ถนอม ดอกจักหอมแย้มบานสราญอยู่ รดน้ำใจพรวนเมตตาพาเอ็นดู เติมปุ๋ยรักให้กลีบชูสู่แสงดาว ๏ มวลดอกไม้ผลิใหม่ในวันนี้ บริสุทธิ์ทุกที่ด้วยสีขาว หยาดน้ำค้างทิพย์หยดรดใจพราว หยาดความรักทุกคราวไม่เว้นวัน ๏ แต่...ดอกไม้ในโลกมืดชืดและหนาว หลุบกลีบกับฝันร้าวทุกคราวฝัน ยามตื่นคอยหาดาวสักเงาจันทร์ มีแต่เพียง ปืน ควัน ระเบิด ไฟ ๏ รอสักหนึ่งผีเสื้อมาเพื่อปลด ออกจากฝันรันทดอาจสดใส นำตะวันแย้มดอกออกไฉไล ปวงบุปผาชายแดนใต้ได้เบ่งบาน ๏ โน่น! ผีเสื้อกำจรว่อนลงแล้ว ยินเสียงแว่วเพลงปรารถนามาขับขาน ว่ามวลปีกแห่งเมตตาจะเบิกกาล ก่อนลมปราณดอกไม้ดับกับไฟปืน ๏ ณ ทิวทุ่งตะวันอันแสนไกล มีดอกไม้ดอกใหม่ในดินผืน ยืนหยัดกลางบุปผางามท่ามวันคืน ด้วยน้ำใจดาษดื่นทั่วพื้นดิน๚ะ๛
30 ตุลาคม 2554 14:08 น. - comment id 1061110
งามดอกไม้..ไหวงามท่ามความมืด แต่จางจืดสีสันอันสดใส ไร้แสงส่องผ่องพราวช่างหนาวใจ มิมีใครยลโฉมก่อนโทรมลง ยามคืนค่ำพร่ำเพรียกคอยเรียกขาน เมื่อจันทราฟ้าสะคราญผ่านแสงส่ง แต่ดาวเดือนเคลื่อนคล้อยปล่อยโฉมยงค์ ให้ปลิดปลงเหี่ยวเฉาทุกเช้าเย็น จึงไร้สิ้นกลิ่นหอมใครยอมรับ กลีบดอกพับร่วงไป..ใครจะเห็น เป็นไม้งามยามยาก..ไม่อยากเป็น หากหลีกเร้นหนีได้จะใคร่ทำ สวัสดีคุณช่อ สบายดีนะ ไม่ได้มาเยี่ยมนานมาก คุณช่อยังแต่งกลอนได้ไพเราะเหมือนเดิมนะคะ
30 ตุลาคม 2554 18:50 น. - comment id 1213236
คุณ เพื่อนเก่า ดอกไม้สดสวยด้วยเมตตา คือเด็กเด็กของประชาต้นกล้าฝัน จักแย้มผลิงามตามตะวัน เพื่อสร้างรังสรรค์ให้แดนดิน แต่..ดอกไม้ปลายขวานผ่านรอยแผล ใครจักชายตาแลแก้ผิดสิ้น พร่างพิษแพร่ผืนพื้นธานิน หมื่นผีเสื้อยลยินหรือไม่นะ ขอบคุณที่มาทักทายกันนะคะ
30 ตุลาคม 2554 15:19 น. - comment id 1213238
ฉันจะเก็บดอกไม้ในโลกมืด แม้สีชืดเหี่ยวแห้งกลีบแหว่งวิ่น เอาหัวใจซับน้ำตาความชาชิน เก็บความฝันที่หายสิ้นมาส่งคืน เธอ...ดอกไม้น้อย เธอจะร้อยเรียงกันเป็นพันหมื่น เธอเบ่งบานแสงสีมีจุดยืน เธอจะตื่นจากความกลัวด้วยหัวใจ เสียง...สันติสุข ค่อยค่อยปลุกปลอบขวัญรับวันใหม่ ผืนแผ่นดินชายแดนแสนห่างไกล มวลดอกไม้จะบานเข้มเต็มแผ่นดิน
30 ตุลาคม 2554 15:34 น. - comment id 1213239
คุณว.วโรดม ดอกไม้น้อยอยากเป็นดังเช่นนี้ งามดอกคลี่เบิกใบในสยาม ส่งกลิ่นหอมอบอวลถ้วนทุกยาม ด้วยความงามความดีไม่คลี่คลาย รอมานานให้รอพอศอไหน จึงวิไลดั่งกล่าวทุกเช้าสาย มีแต่ความทดท้อรอวันตาย กลีบคอยร่ายน้ำตาเริงอาดูร ขอบคุณค่ะคุณว.วโรดม เด็กรุ่นใหม่อนาคตไกล
30 ตุลาคม 2554 20:33 น. - comment id 1213268
มวลบุปผาแดนใต้ไร้กลิ่นสี ฝุ่นผงคลีกำมะถันควันปืนถม ไร้โอกาศเปิดเผยให้เชยชม ต้องจ่อมจมร้าวรานม่านประเพณี แสงทองแห่งเสรีมีอาจส่องไปถึง
30 ตุลาคม 2554 21:32 น. - comment id 1213273
สวัสดีค่ะ ยามเมื่อแสงสีทองสาดส่องถึง หมู่มวงผึ้งผีเสื้อบินเรื่อไหว อยู่ล้อมรอบเย้าหยอกมวลดอกไม้ สู่โลกใหม่...สวยสดปรากฏงาม... กลอนไพเราะค่ะ
31 ตุลาคม 2554 06:37 น. - comment id 1213298
31 ตุลาคม 2554 09:16 น. - comment id 1213306
คงไม่มืดตลอดกาลหรอกค่ะ หวังสักวันดอกไม้จะเบ่งบานด้วยแสงแห่งสันติภาพ
31 ตุลาคม 2554 09:49 น. - comment id 1213309
สวัสดีพี่ช่อ ยามเช้าๆ ครับ นานมากเลยนะครับที่พี่ช่อหายไปจากบ้านนี้อะ.. ๐ ยังงดงามคำร้อยทุกถ้อยล้ำ จารแทรกเนื้อสื่อนำชื่นสนาน โพ้นเพลาหายวาบในวันวาน กลับมาบานวลีณ..ที่เรือน.....
31 ตุลาคม 2554 13:46 น. - comment id 1213325
โลกอาจมืดมิด รอวันรุ่งของพรุ่งนี้ เมื่อฟ้าสว่าง สดใส ดอกไม้ก็รอเบ่งบาน ให้ผู้คนได้ชื่นชมเช่นเดิมค่ะ
31 ตุลาคม 2554 17:32 น. - comment id 1213334
มวลบุปผาแดนใต้ไร้กลิ่นสี ฝุ่นผงคลีกำมะถันควันปืนถม ไร้โอกาศเปิดเผยให้เชยชม ต้องจ่อมจมร้าวรานม่านประเพณี แสงทองแห่งเสรีมีอาจส่องไปถึง ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) 30 ........................ ถึงแสงทองมิอาจสาดแสงถึง ดอกไม้จึงซานซบมิหลบหนี รอเถิดรอความฝันวันเสรี รอแสงสีฉ่ำสวยด้วยรุ้งราย ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์
31 ตุลาคม 2554 17:37 น. - comment id 1213336
สวัสดีค่ะ ยามเมื่อแสงสีทองสาดส่องถึง หมู่มวงผึ้งผีเสื้อบินเรื่อไหว อยู่ล้อมรอบเย้าหยอกมวลดอกไม้ สู่โลกใหม่...สวยสดปรากฏงาม... กลอนไพเราะค่ะ แมงกุ๊ดจี่ 30 ต.ค. 54 - 21: ........................ หลับตาลงช้าช้าค่อยค่อยชัด ฝ่ามืดรัดร้อยร้าวผ่าวดงหนาม ด้วยดวงแสงกำลังใจไล้ลุกลาม ดอกไม้คลี่ดอกวามท่ามเปลวเพลิง ขอบคุณค่ะคุณแมงกุ๊ดจี่
31 ตุลาคม 2554 17:38 น. - comment id 1213337
นมัสการค่ะพระคุณเจ้านบข. นานๆเข้ามาที สบายดีนะคะ
31 ตุลาคม 2554 17:43 น. - comment id 1213338
คุณ จวว. เบิกบานแสงไฟใสสันติ มาสิมาสิมิมีดอก กี่วิญญาณลาญล่มจมยอก หลอนหลอกมนุษยาปราชัย ขอบคุณนะคะ
31 ตุลาคม 2554 17:49 น. - comment id 1213339
สวัสดีพี่ช่อ ยามเช้าๆ ครับ นานมากเลยนะครับที่พี่ช่อหายไปจากบ้านนี้อะ.. ๐ ยังงดงามคำร้อยทุกถ้อยล้ำ จารแทรกเนื้อสื่อนำชื่นสนาน โพ้นเพลาหายวาบในวันวาน กลับมาบานวลีณ..ที่เรือน..... ....................... น้องกิ่งโศก เรื่อยลิ่วฉิวลอยปรอยอากาศ ยังพิศวาสช่ออักษร เฟซบุคโน้มใจไปวอน คอยร่อนชมดาวพราววลี ไปเรื่อยๆเหนื่อยก็พักจ้า ล่องลอยไปมาเหมือนวิญญาณพเนจรเลยพี่ อิอิ
31 ตุลาคม 2554 17:57 น. - comment id 1213340
โลกอาจมืดมิด รอวันรุ่งของพรุ่งนี้ เมื่อฟ้าสว่าง สดใส ดอกไม้ก็รอเบ่งบาน ให้ผู้คนได้ชื่นชมเช่นเดิมค่ะ แก้วประภัสสร 31 ต.ค. 54 - 13:46 ............................... เบ่งบานเต็มลานแล้วหนอช่อดอกไม้ ใครสร้างวิมานทรายไว้เต็มนั่น หลงชอนรากไชในสัมพันธ์ ครืนครืนดอกไม้ฝันพลันหลุดลอย ค่ะ น้องแบม มีมืด มีสว่าง มีดอกไม้เฉา ก็มีดอกไม้บานเนอะ วัฏจักรชีวิต ขอบคุณค่ะ
1 พฤศจิกายน 2554 18:07 น. - comment id 1213432
มาคลายเคลียดน้ำท่วมบ้าน เลยมาหา อารมณ์อันสุนทรีย์ไว้จ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
1 พฤศจิกายน 2554 18:14 น. - comment id 1213435
ครูแก้ว น้ำท่วมเหรอคะ ระมัดระวังบ้างนะคะ ถ้าเห็นไม่สู้ดีก็อพยพไปอยู่ที่อื่นก่อนนะคะ
2 พฤศจิกายน 2554 09:50 น. - comment id 1213491
กลอนเพราะจังครับ ไม่ค่อยได้อ่านงานพี่เลย สบายดีนะครับ
2 พฤศจิกายน 2554 10:41 น. - comment id 1213499
ปวงบุปผาถึงคราเบ่งบานแล้ว ตะวันส่องแสงแพรวแววสดใส หมู่ภมรหวนลิ้มชิมดอกละไม กลิ่นรัญจวนชวนใฝ่หลงใหลลืม
2 พฤศจิกายน 2554 20:20 น. - comment id 1213570
ปีนี้สงสัยไม่มีทุ่งทานตะวันให้ดูที่ลพรีอ่ะ
3 พฤศจิกายน 2554 05:59 น. - comment id 1213585
น้องไร้อันดับ สบายดีค่ะ ล่องไปเรื่อย เหนื่อยก็พัก
3 พฤศจิกายน 2554 14:42 น. - comment id 1213613
ดอกไม้ของเรนบานรับตะวัน...กล้าหาญและจะไม่อ่อนแอ...
3 พฤศจิกายน 2554 15:37 น. - comment id 1213634
4 พฤศจิกายน 2554 03:18 น. - comment id 1213718
น้ำตาลหวาน เบ่งบานเบ่งบานลานดอกไม้ สดสีสดใสสานใจหนาว หนาวเอยหนาวนอกบ่หนาวใจ คลี่กลีบชูไปในแสงดาว ขอบคุณนะคะ
4 พฤศจิกายน 2554 03:19 น. - comment id 1213719
ยาแก้ปวด อ้าว! ทำไมล่ะคะ อยากไปชมทุ่งดอกไม้ พอดี คงต้องไปทางเหนือ
4 พฤศจิกายน 2554 03:20 น. - comment id 1213720
เรนเอง ก็คงเป็นดอกทานตะวันนะคะ
4 พฤศจิกายน 2554 03:20 น. - comment id 1213721
ครูกระดาษทราย