หน้าส่วนตัว
น้ำขึ้น ให้รีบตัก
ยืดยาดนัก จักเสียผล
อุทาหรณ์ สอนปวงชน
เตือนกมล คนเฉื่อยชา
ปฐมกาล วัยอ่านเขียน
จงเล่าเรียน เพียรศึกษา
ตรากตรำ ท่องตำรา
บ่มชีวา อนาคต
ความรู้ คู่กำไร
กอบโกยได้ ไม่เคยหมด
หนทาง สร้างลาภยศ
รอปรากฏ ภาพงดงาม
ยามนี้ ที่เรียนรู้
เพื่อพันตู สู่สนาม
ก้าวย่าง ต่างสงคราม
อย่างุ่มง่าม หลงย่ามใจ
คืน,วัน เกาะพันพัว
ห้ามลืมตัว มัวไถล
พลั้งพลาด ขาดระไว
โอกาสใหม่ อาจไม่มี
น้ำขึ้น ให้รีบตัก
โบราณทัก มักถ้วนถี่
เวลา ทุกนาที
มิปรานี รีรอใคร
สุนทรวิทย์ 30 ต.ค. 2554 10:35 น. - ID 142341 
4140
3
0
30 ตุลาคม 2554 10:49 น. - comment id 1213220
ช่วงนี้น้ำขึ้นเยอะมากหลายที่ตักกันไม่ทันเลยค่ะ อิอิ คุณสุนทรวิทย์เจอน้ำขึ้นบ้างมั๊ยค่ะ
30 ตุลาคม 2554 10:53 น. - comment id 1213222
ยังครับ แต่ก็ไม่ประมาทครับ คุณเด็กน้อยเป็นไงบ้างครับ คงไม่โดนท่วมนะครับ
30 ตุลาคม 2554 11:28 น. - comment id 1213229
น้ำขึ้น ให้ขนของหนีค่ะ
30 ตุลาคม 2554 11:30 น. - comment id 1213230
อ้าว โดนท่วมเหรอครับ อย่าประมาทนะครับ
30 ตุลาคม 2554 11:44 น. - comment id 1213231
ไม่ท่วมค่ะ แต่ไม่ประมาท ก่ออิฐไว้ตอนนี้น้ำลดยังไม่ได้ทุบออกเลย อิอิ
30 ตุลาคม 2554 12:34 น. - comment id 1213233
ยังไม่ท่วมที่บ้านค่ะแต่ได้ลุยน้ำเป็นระยะๆ พูดแล้วคันขาเลยค่ะ
30 ตุลาคม 2554 12:42 น. - comment id 1213234
คิดว่าเป็นประสบการณ์แปลกใหม่อย่างหนึ่งนะครับ เอาไว้เล่าให้ลูกหลานฟังว่าเมืองไทยก็มีอย่างนี้ด้วย
1 พฤศจิกายน 2554 13:28 น. - comment id 1213407
น้ำเหนือนั่นไหลบ่า อีกน้ำตาข้าอาบไหล่ น้ำตกบกธารใด คือน้ำใหญ่เข้าในเมือง น้ำนิ่งดิ่งเข้ากรุงฯ น้ำโศกมุ่งสิ่งรุ่งเรือง น้ำโกรธพิโรธเคือง น้ำฟุ้งเฟืองเรื่องทำลาย น้ำลายของใครกัน น้ำพาฝันนั้นเลือนหาย น้ำจิตคิดอยากตาย น้ำมากมายคลายซักที น้ำมือถือคนทำ น้ำเริ่มซ้ำย้ำทุกที่ น้ำแทรกแหลกพอดี น้ำลึกมีที่เต็มลาน น้ำมาปลากินดาว น้ำปลาพราวพร่างพรมจาน น้ำฟ้าสร้างสายธาร ส่วนน้ำผลาญผ่านแล้วลา น้ำคนที่ไม่ผุด น้ำประดุจดั่งไร้ค่า น้ำผลที่เลือกมา ไร้น้ำยาปัญญาเอยฯ ขอนำกลอนลงด้วยนะคะ แต่งเมื่ออาทิตย์ที่แล้วคะ
1 พฤศจิกายน 2554 19:03 น. - comment id 1213448
ไพเราะมากครับคุณหทัยกาญ ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
