หน้าส่วนตัว
โภไคย ในโลกา
คือมายา อย่ายึดติด
ไม่แท้ แม้ชีวิต
อย่าหลงผิด คิดว่าจริง
เรือนร่าง ต่างสมมุติ
ท้ายที่สุด ล้วนหยุดนิ่ง
วางวาย มิไหวติง
ต้องละทิ้ง ทุกสิ่งไป
วันคืน ฝืนดิ้นรน
เคยถามตน สักหนไหม
เคี่ยวขัน เพื่ออันใด
เอาไปได้ หรือไรกัน
วิวาท ขาดสติ
ถือทิฐิ มิผ่อนผัน
วิถี ที่ผูกพัน
กลายเป็นทัณฑ์ ตามบั่นทอน
กังวล จนป่วยไข้
แล้งน้ำใจ ไม่โอนอ่อน
คือภาพ บาปถาวร
คอยกัดกร่อน รอนปัญญา
หันเหียน เปลี่ยนหนทาง
ยอมปล่อยวาง บ้างเถิดหนา
ขจัด แรงอัตตา
สู่ธรรมา อย่าดึงดัน
เพียงอยู่ อย่างรู้พอ
เลิกจดจ่อ ต่อโมหันธ์
ปลงได้ ใจสุขพลัน
ทุกข์สากรรจ์ ก็บรรเทา
สุนทรวิทย์ 13 ต.ค. 2554 17:02 น. - ID 142151 
1480
2
0
13 ตุลาคม 2554 18:51 น. - comment id 1211104
รู้จักปล่อยวางจะทำให้พบกับความสุฃด้วยใช่มั้ยคะ
13 ตุลาคม 2554 19:07 น. - comment id 1211107
ถูกต้องแล้วครับ
14 ตุลาคม 2554 01:22 น. - comment id 1211122
สุขแท้จริงคือทำจริงตามความจริง สรรพสิ่งจะสวยงามตามวิถี ขอเพียงเพียงพอเพื่อพอดี ไม่หลีกลี้หรือเร่งเร้าจนเร่าร้อน สะอาดใสในมโนนำหน้า รู้สัมผัสในสัจจาต้องมาก่อน เมื่อเห็นจริงทำตามจริงทุกสิ่งตอน ควรทำควรถอนก็ตามควร ให้พอดีพอเพียงพอเหมาะสม จะเฟื่องฟูหรือจ่อมจมก็ตามส่วน รากลึกเลิศล้ำธรรมทั้งมวล อยู่ที่จริงและใคร่ครวญไปตามจริง
14 ตุลาคม 2554 06:09 น. - comment id 1211126
คุณจันทร์ชายถ้าจะนอนดึกนะครับเห็นเข้ามาตีหนึ่งตีสองทุกทีคงไม่ใช่ตีนแมวนะครับ
14 ตุลาคม 2554 08:56 น. - comment id 1211137
ความต้องการ..เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์
14 ตุลาคม 2554 11:28 น. - comment id 1211155
ใช่แล้วครับท่าน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
