รักยาว เขาให้บั่น ส่วนรักสั้น นั้นให้ต่อ รักคู่ รู้จักงอ อย่าพร่ำพ้อ ต่อวาจา พูดมาก ปากพาไป ยิ่งหมางใจ ไม่เข้าท่า หักห้าม ยามโกรธา ใช่ถือสา คอยหาความ เลิกถก ข้อบกพร่อง อยากปรองดอง ควรมองข้าม หนักแน่น แทนวู่วาม ก่อนลุกลาม จงปรามตน ขัดเคือง เรื่องเล็ก,ใหญ่ ค่อยแก้ไข ใช้เหตุผล หันหน้า มาผ่อนปรน ตัดกังวล เท่าดลชัย สามี ศรีภรรยา ต่างพึ่งพา ร่วมอาศัย หนัก,เบา เข้าฤทัย วินิจฉัย อภัยกัน ความรัก จักงามงด คู่สมรส พึงอดกลั้น เยือกเย็น เป็นสำคัญ จึงสุขสันต์ จวบบั้นปลาย