อะไร ไม่อยากพบ เพียรเลี่ยงหลบ ยิ่งพบบ่อย สิ่งใด ใฝ่รอคอย กลับเคลื่อนคล้อย หลุดลอยไกล คนชัง ดังศัตรู เห็นครองคู่ อยู่นานได้ คนหวง หมดดวงใจ อาจแยกย้าย ไปกลางคัน แปลกจริง สิ่งหลายแหล่ คิดว่าแน่ ยังแปรผัน หวังนัก มักคลาดกัน ยิ่งผูกพัน ยิ่งสั่นคลอน ปวงโศก ปวงโชคลาภ เป็นเพียงคราบ ภาพหลอกหลอน กลับกลาย คล้ายละคร จวบถึงตอน มรณ์มลาย มักน้อย ปล่อยวางบ้าง ทุกข์ต่างต่าง คงจางหาย เกิดมา มาแต่กาย จงผ่อนคลาย แม้ร้าย,ดี มิมี สิ่งดีล้วน ลองใคร่ครวญ ขบถ้วนถี่ ทุกข์,สุข ย่อมคลุกคลี ตามวิถี ที่เป็นไป
11 ตุลาคม 2554 13:55 น. - comment id 1210991
11 ตุลาคม 2554 13:57 น. - comment id 1210993
11 ตุลาคม 2554 16:05 น. - comment id 1211003
สวัสดีครับ บทกลอนสอนใจดีจังครับ
11 ตุลาคม 2554 18:28 น. - comment id 1211011
สวัสดีครับกลอนของคุณเปลวเพลิงไพเราะตลอดนะครับแต่สองวันนี้เหมือนไม่ได้โพตส์หรือครับรออ่านอยู่ครับ