เป็นไปได้หรือ

เปลวเพลิง

เมื่อวานผมได้ไปหาซื้อบทกวีนิพนธ์ ชุด ขอบฟ้าขลิบทอง ของ อุชเชนี มาอ่าน
อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมากๆครับ  เลยอยากนำมาแบ่งปันให้ชาวบ้านกลอนได้อ่านกัน  บทที่ผมนำมาเสนอวันนี้มีชื่อว่า "เป็นไปได้หรือ" ลองไปอ่านกันครับ
ฉันมองเงาเขาขุนละมุนซ้อน
หว่างเมฆมออรชรร่อนเรียงอยู่
มองอุษาอ่าแสงแจ้งดำรู
ฉาบผาภูผ่องผาดเพียงดาดทอง
ฉันมองคลื่นรื่นเร่เข้าเห่ฝั่ง
พร่ำฝากฝังภักดีไม่มีสอง
มองดาวเฟี้ยมเยี่ยมพักตร์ลักษณ์ลำยอง
จากคันฉ่องชลาลัยใสสะอาง
ฉันมองไม้ดอกขาวพราวทุ่งหญ้า
จำนรรจาเอียงอายสายลมสาง
มองนกน้อยจ้อยแฝงแข่งน้ำค้าง
สดุดีฟ้ากว้างพร่างตะวัน
ฉันมองแสงเดือนสอดลอดร่มไผ่
เหมือนยองใยเงินยวงอันสรวงสรร
เสกฉลุปรุระยับสลับชั้น
เป็นมิ่งขวัญตาคิดพินิจครวญ
หวามหัวใจเหมือนได้รัดสัมผัสหล้า
ห้วงนภานิรันดรอาวรณ์หวน
สรรพสิ่งโสภิตดุจชิดชวน
ใจรัญจวนจอดรักไม่พักเลือน
โฉดไฉนใจมนุษย์มาฉุดชัก
ทำหาญหักโหดกระหายหมายฉะเฉือน
ทลายงามเพื่อสงครามย่ามใจเยือน
ทลายเรือนทลายรักหลักโลกา
เมื่อทุ่งราบยังอาบเดือนเหมือนอย่างนี้
เมื่อราตรียังรวยรื่นชื่นนาสา
เป็นไปได้หรือนี่ที่มนตรา
สงครามฆ่ารักเสียแล้วแคล้วใจคน
ปล.เจอกันอีกทีหลังสอบกลางภาคนะครับ  หนังสือกองพะเนินรออยู่  ขอให้ดื่มด่ำกลับกลอนนะครับ