นิทานขรัวตา แกงปลาไหล
คนกรุงศรี
นิทานเก่า เล่ามา ตาจำได้
พระผู้ใหญ่ ชื่อว่า หลวงตาเขียน
เป็นสมภาร วัดที่ มีเปรียญ
เพราะพากเพียร น้อมนำ ธรรมวินัย
มีเกลอเก่า ชื่อชัย อยู่ท้ายวัด
คุยต้องขัด ทุกที ที่เข้าใกล้
แต่ผ่านมา มิเคือง เรื่องอันใด
หากเหตุใด วันนี้ มีเรื่องราว
ลุงชัยแก โกรธสมภาร ท่านเสียนัก
เกินจะหัก ห้ามใจ ให้ร้อนผ่าว
คิดอุบาย แหวกแนว เล่ห์แพรวพราว
ทำกับข้าว แกงปลาไหล ถวายพลัน
เอาสลอด หยอดใส่ หวังให้ถ่าย
มิถึงตาย แกล้งเล่น เห็นขบขัน
แล้วสั่งลูก เร่งถวาย รีบให้ทัน
เดี๋ยวรู้กัน ฉันไป ได้เห็นดี
นั่งกระหยิ่ม ยิ้มย่อง จ้องฟังข่าว
เกิดเรื่องราว วุ่นวาย อะไรนี่
แกเห็นลูก ถูกหามมา ท่าไม่ดี
มันถ่ายถี่ ทั้งหนักเบา เลยเจ้าแดง
เอ็งกิน อะไรมา ข้าอยากรู้
พินิจดู คงต้อง ของแสลง
หลวงตาท่าน ไม่อยู่วัด ข้าจัดแจง
เลยกินแกง ที่พ่อให้ ถวายแก