ยามใกล้รุ่งดุเหว่าเร้าขับขาน แว่วกังวานหวานโสตอุโฆษเสียง ค่อนคืนดึกลึกล้ำส่งสำเนียง ยลยินเพียงดุริยางค์หว่างราตรี ค่ำคืนแสนยาวนานล้วนผ่านพ้น ฝันวกวนซ้ำซากยากหลีกหนี มีวันตื่นฟื้นหายกลายเปรมปรีดิ์ เยี่ยงชีวีดุจฝันแปรผันไป สุขทุกข์เฉกพระพายระบายสะบัด หมายทานทัดยากยิ่งสิ่งเคลื่อนไหว จะยับยั้งเหนื่อยเปล่าเขลาฤทัย เพียงหัวใจไหวหวั่นพรรณนา เลื่อนไหลไปดั่งธารกาลสมัย ลับหายไปมิหยุดดุจสังขาร์ จ่อมจมไปดั่งสินธุ์จินตนา สุดท้ายคว้าสิ่งใดเอาไว้ฤา....
คีตากะ 17 พ.ค. 2556 21:46 น. - ID 140842 
4319
1
0
30 มิถุนายน 2554 10:21 น. - comment id 1049401
28 มิถุนายน 2554 08:26 น. - comment id 1201046
คว้าไปไม่ได้จริงๆครับ ^^ กราบขอบคุณครับกับความงามนั้น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
