เย็นหยาดฝนสาดสายจากปลายหาว พวงเพชรพราวเก็จตระการลานพฤกษา วาววับแววแก้วใสประกายตา ฉ่ำหยดฟ้าเอิบอาบซึมซาบใจ เปรียบเช่นบุญกุศลน้ำฝนทิพย์ แผ่ไกลลิบอิ่มเอมเกษมใส หากบาปเหมือนหยาดฝนหล่นกองไฟ หยดรดใส่ไหม้หมดน้ำกรดพรม
17 มิถุนายน 2554 15:13 น. - comment id 1199475
ว่างๆแวะมาเยี่ยมจ้า แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2554 15:15 น. - comment id 1199525
สวัสดีครับ ไม่ชอบให้ฝนตกตอนเย็นเลยครับ ได้ปั่นจักรยานครับ
17 มิถุนายน 2554 17:04 น. - comment id 1199545
ฝนทิพย์ ชื่อเหมือนคุณครูในเรื่องสั้นเล๊ย
17 มิถุนายน 2554 17:44 น. - comment id 1199558
17 มิถุนายน 2554 22:26 น. - comment id 1199604
กระชับ ได้ใจความ รวมถึงเห็นภาพนั่นแล เพราะครับ พี่ฝนทิพย์
18 มิถุนายน 2554 10:15 น. - comment id 1199634
สวัสดีค่ะ อาจารย์แก้วประเสริฐ ไม่ได้แวะไปทักทายเลยต่ะ เพราะลูกๆแย่งเล่นค่ะ สวัสดีค่ะ คุณอินสวน คิดถึงจักรยานคู่ชีพ ยังขับขี่คู่ใจใช่ไหมคะ สวัสดีค่ะ คุณฉางน้อย บุญเปรียบเหมือนฝนที่ให้ความชุ่มชื้นแผ่ไป แต่บาปเหมือนหยดน้ำน้อยที่ไม่ซึมซาบมีแต่ระทมใจ บาปจึงแผ่ไปไม่ได้ค่ะ สวัสดึค่ะ คุณ bag ขอบคุณค่ะที่มาแวะทักทายกัน สวัสดีค่ะ คุณสุญญากาศ เนื่องจากมีหน้าที่เขียนกลอนธรรมลงหนังสือ ใน ทอ. จึงต้องเขียนให้กระชับและผู้อ่านไม่เบื่อก่อนค่ะ
18 มิถุนายน 2554 14:05 น. - comment id 1199662
กระแสธรรมพรมพร่างอย่างฉ่ำชื่น กระแสอื่นใดเล่าเท่ากุศล กระแสน้ำปริ่มฝั่งยังหมุนวน บุญกุศลกระแสมั่นจวบวันวาย... เอากอดมาฝากพี่ไหมแก้วฯค่ะ... ขอให้มีความสุขนะคะ.. แซมค่ะ
19 มิถุนายน 2554 21:40 น. - comment id 1199833
ชอบถ่ายรูปหยดน้ำเหมือนกันเลยค่ะ ดูแล้วให้ความรู้สึกชุ่มเย็นเนาะ