๏ ฝนเช้าโชยชุ่มชอุ่มเช้า ระบายเมฆเทาเฝ้าแฝง เปลี่ยนสีริ้วแสดแสดง เปล่งแสงเช้าชื่นชีวิต ๏ คลื่นหมอกดอกไม้สายน้ำ เบิกบานระบำวิจิตร หยาดชลหยดชุ่มจุมพิต จักไปแนบชิดดอกไม้ ๏ ร่อนปีกคำนึงพึงหา ขอบฟ้าขอบฝันวันใหม่ มอบโชคชะตาพาไป แหละหนึ่งหัวใจนำทาง ๏ เมื่อเรายังฝันยังใฝ่ ยังมีเปลวไฟไสวสว่าง ยังมีศรัทธาไม่รู้จาง ตรู่สางของพรุ่งรอรุ้งราย ๏ จึงร่อนปีกฝันวันนี้ เพื่อเปี่ยมชีวีที่จุดหมาย คลื่นหมอกดอกไม้พลิ้วพราย หยาดฝนคอยร่ายลำนำ ๏ แม้นจะอีกสักเท่าไหร่ หัวใจมิหยุดร้องร่ำ เฉาดอกหมอกพรางทางสีดำ ขอย่ำไปถึงซึ่งเช้า ๚ะ๛
7 พฤษภาคม 2554 19:28 น. - comment id 1193404
ทุ่งดอกหญ้ามาลีที่กวัดแกว่ง ตามลมแรงปลิวพัดสะบัดไหว ประหนึ่งนาฏศิลป์พิศพิไล ประดับไว้ในถิ่นแผ่นดินทอง ด้วยลีลาพาเพลินเกินใจนับ แลประทับรับไว้ไม่เป็นสอง เล่นลู่ลมชมฝันตามครรลอง มอบคำร้องจากศิลป์จินตนาฯ
7 พฤษภาคม 2554 20:31 น. - comment id 1193411
ปารถนารอยยิ้มผู้ผ่านพบ และล้างลบรอยหม่นบนผ้าสี มอบดอกไม้กลิ่นหอมย้อมฤดี ให้มากมีพลังสร้างหวังกัน ฝันดีค่ะพี่เจี๊ยบ
7 พฤษภาคม 2554 21:55 น. - comment id 1193423
โรยรินกลิ่นดอกหญ้าคราจรุงฟุ้ง โหยหวนปรุงบุรินระรินผอง อวลซาบซ่อนหวังรุึจน์จุดเรืองรอง ประกายผ่องแวววับนับอำไพ แม้เพียงเล็กขมวดเกลี้ยวมิเลี้ยวลด อาจพึงจรดแปรผันวันผ่องใส หนึ่งต่อหนึ่งมิสองครองสู่ใน รวมเป็นใจนภาเพื่อมเหลือบพรรณราย หยาดน้ำหยดรดหนึ่งยากจะขึง ยังเกิดซึ่งล้างสิ้นถิ่นอาบฉาย มวลพลังสิ่งหวังยังมิคลาย กั้นน้ำฝายมิทานสั่นเข้ารวม ดอกไม้แห่งรากหญ้าคราฉาบสี ดุจดั่งมณีแห่งตะวันนั้นสรวม ทอทาบแฝงละนิดติดจนบวม สิ่งนั้นน่วมพลิกผันวันสีทอง. แก้วประเสริฐ.
7 พฤษภาคม 2554 22:00 น. - comment id 1193424
โรยรินกลิ่นดอกหญ้าคราจรุงฟุ้ง โหยหวนปรุงบุรินระรินผอง อวลซาบซ่อนหวังรุึจน์จุดเรืองรอง ประกายผ่องแวววับนับอำไพ แม้เพียงเล็กขมวดเกลี้ยวมิเลี้ยวลด อาจพึงจรดแปรผันวันผ่องใส หนึ่งต่อหนึ่งมิสองครองสู่ใน รวมเป็นใจนภาเพื่อมเหลื่อมพรรณราย หยาดน้ำหยดรดหนึ่งยากจะขึง ยังเกิดซึ่งล้างสิ้นถิ่นอาบฉาย มวลพลังสิ่งหวังยังมิคลาย กั้นน้ำฝายมิทานสั่นเข้ารวม ดอกไม้แห่งรากหญ้าคราฉาบสี ดุจดั่งมณีแห่งตะวันนั้นสรวม ทอทาบแฝงละนิดติดจนบวม สิ่งนั้นน่วมพลิกผันวันสีทอง. แก้วประเสริฐ.
7 พฤษภาคม 2554 22:32 น. - comment id 1193427
8 พฤษภาคม 2554 08:07 น. - comment id 1193455
8 พฤษภาคม 2554 10:16 น. - comment id 1193487
ดอกหญ้าที่งดงามยามลมต้อง ไหวประคองก้านน้อยไม่หงอยเหงา มีลมพัดโรยรื่นขื่นบรรเทา และเป็นเพื่อนยามเหงาคอยปลอบใจ อิอิ คุณเจ๊ยบคงไม่เหงาเน๊าะ
8 พฤษภาคม 2554 11:10 น. - comment id 1193521
มาทักทายอ่านกลอนงามยามสายๆค่ะพี่เจี๊ยบ
8 พฤษภาคม 2554 11:24 น. - comment id 1193525
งดงามครับ...
8 พฤษภาคม 2554 13:17 น. - comment id 1193545
ไพเราะมากเลยค่ะ... ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ... แซมค่ะ
8 พฤษภาคม 2554 17:15 น. - comment id 1193586
ดอกหญ้าร่ายรำ ท่วงท่าอ่อนไหว ริ้วคลื่น...แลไกล ชื่นใจลมพัด
8 พฤษภาคม 2554 20:41 น. - comment id 1193623
เห็นดอกหญ้าน่ารักชักหลงใหล เป็นขวัญไพรจากฟ้ามาโลมฉม ธรรมชาติวาดสรรค์พลันชื่นชม พาภิรมย์กายอุราต้องตาใจ เป็นคนชอบถ่ายรูปดอกหญ้าเล้ก ๆ มากค่ะ กลอนเพราะมากเลยค่ะ
10 พฤษภาคม 2554 09:18 น. - comment id 1193907
ยังงดงามและไพเราะเหมือนเดิม
10 พฤษภาคม 2554 13:46 น. - comment id 1193925
............ ดอกหญ้าเอนลู่ลิ่วพลิ้วลมอยู่ พายุพรูฝนผ่านยังทานไหว เมื่อฟ้าเป็นสีทองผ่องอำไพ ยังสดใสท้าแดดลมและฝนพรำ ..................
10 พฤษภาคม 2554 15:05 น. - comment id 1193949
ดอกหญ้าสวยจังนะคะ
12 มิถุนายน 2554 14:36 น. - comment id 1198931
ระรินรื่นชื่นหวนชวนให้ชื่น จากค่ำคืนรับอรุณอุ่นสมัย ดอกหญ้าระย้ายิ้มอิ่มละไม เมื่อลมไหวรับสูรย์จำรูญเรืองฯ