นิทานเก่า เล่ามา ตาจำได้ เผื่อทำให้ ได้ตรอง ลองเล่าขาน เหล่าเทวา อาศัย ในวิมาน อยากตรวจการณ์ บรรดา ประชาชี ความเป็นอยู่ อุปนิสัย เป็นไงบ้าง จึงแปลงร่าง เป็นคุณตา มาถึงที่ อยากดั้นด้น ค้นคว้า หาคนดี หมู่บ้านนี้ ดูท่า น่าทดลอง พบชาวบ้าน ผู้หนึ่ง จึงเข้าทัก อยากรู้นัก เหตุใด ไยหม่นหมอง เอาเถอะนะ ข้าจะให้ เจ้าได้ทอง หรือหวังปอง อะไร ให้บอกมา เอาก้อนกรวด วางไว้ ไม้เท้าชี้ เปลี่ยนทันที เป็นทองคำ ที่ล้ำค่า ขอสักที ชี้ใหม่ ให้อีกครา ก้อนใหญ่กว่า นี้หนอ ขายพอกิน พบทุกคน ก็เป็น เหมือนเช่นนี้ หาคนดี ที่ไหน ใจถวิล พบฤๅษี ดูท่า น่ายลยิน หยิบเอาหิน ก้อนใหญ่ ชี้ให้พลัน ฤๅษีเฉย บอกว่า หาอยากได้ ถ้าก้อนใหญ่ กว่านี้ ดีไหมนั่น ข้าไม่อยาก ได้ทอง ของกำนัล ไม้เท้านั้น แหละหนา ....ข้าต้องการ
1 พฤษภาคม 2554 22:17 น. - comment id 1192454
ห่างหายไปนาน ต่อไปจะกลับมาเล่านิทานให้ฟัง
2 พฤษภาคม 2554 16:10 น. - comment id 1192547
ผมชอบฟังนิทานครับ นิทานมักจะแต่งขึ้นมา เพื่อสอนคน นิทานเรื่องนี้สอนว่า ความต้องการ ของคนเราไม่สิ้นสุดใช่ไหมครับ รออ่านเรื่องต่อไปครับ
3 พฤษภาคม 2554 16:19 น. - comment id 1192686
ขอบคุณที่ได้อ่าน จะเขียนให้อีกครับ