คำพ่อสอน มนุษย์.. สุดสูงส่ง ยากยืนยง คงความสูง สำอางค์ อย่างยางยูง แม้นเรืองรุ่ง ก็ราโรย โลกสุข หรือทุกข์ท่วม ต่างไหลรวม ร่วมกันด้วย เหือดแห้ง แล้งไห้โหย รอโชคช่วย ตายด้วยกัน เศรษฐกิจ คิดพอเพียง.. อยู่คู่เคียง ความคงมั่น ปรัชญา อุดมการณ์ จากสวรรค์.. ชโลมดิน โลกนี้ มีแข่งขัน โหมสู้กัน ขั้นโหดหิน แก่งแย่ง แข่งโกยกิน หลงลืมสิ้น ศีลธรรม ปลาใหญ่ ไล่ปลาเล็ก เกกมะเหรก เข้ากลืนกล้ำ ไม่พอ ต่อหนึ่งคำ ความอิ่มหนำ เริงสำราญ กัดกิน สิ้นธรรมชาติ โลกวินาศ ขาดสะบั้น สะสม ข่มเหงกัน พร้อมกีดกั้น เพื่อกอบโกย วิกฤติ เศรษฐกิจโลก ทำทุกข์โศก สิ้นโชคช่วย อิงตาม ความร่ำรวย ต้องมอดม้วย ไปด้วยกัน ! ควรคิด ผลิตผล เหมาะกับคน อย่าล้นบ้าน ดีมานด์ สานสัมพันธ์ ซัพพลายนั้น ต้องมั่นคง ทฤษฎี ทรงชี้ไว้ จงพอใจ ในประสงค์ อัจฉริยะ แห่งพระองค์.. ต้องมั่นคง ตรงพอดี โลกทรุด ขุดหลุมฝัง จะเผาพัง ยังสุขขี พอเพียง เสี่ยงไม่มี คือทฤษฎี ที่ทรงนำ ลูกเอ๋ย.. ขอเอ่ยอ้าง เอาแบบอย่าง ช่างเลิศล้ำ พ่อสอน วอนเจ้าทำ จงจดจำ ...นำใส่ใจ !
28 มีนาคม 2554 07:42 น. - comment id 1188897
พอเพียง..เพื่อพ้นผ่าน วิกฤติการณ์อันผกผิน เพียงพอ..ต่อชีวิน ก็พอกินสิ้นชั่วกาล พอเพียง ไม่เสี่ยงสูญ จึงมีคุณหนุนคงมั่น มีภูมิคอยคุ้มกัน จึงสุขสันต์อย่างมั่นคง เศรษฐกิจแนวคิดนี้ ในหลวงชี้ มีพระประสงค์ ให้โลกอยู่ คู่คนคง ยั่งยืนยง..ตรงพอดี
28 มีนาคม 2554 12:35 น. - comment id 1188912
พอเพียงเพียงพอแค่ไหน คนไทยยากไร้คล้ายสิ้น ข้าวยากปาล์มแพงน้ำตาริน ธุลีดินถูกเยี่ยบย่ำคร่ำครวญ
28 มีนาคม 2554 17:19 น. - comment id 1188941
กลอนมีเนื้อหาดีน่ะคีอ่านเเล้วทำให้คิดได้เเละสามารถมองเห้นภาพเลยอิอิ ยจังว่าเเละค่ะโลกนี้มีเเต่คนเห้นเเก่ตัวเเละชอบเอาเปรียบคนที่ไม่มีทางสู้ เเละมองไม่เห็นค่าของคน เหมื่อนคนเราบางทีทำดีเเต่ไม่ได้ดี ขอบคุณกลอนพี่มากน่ะค่ะ...........
29 มีนาคม 2554 13:40 น. - comment id 1189021
ขอบคุณทุกความเห็น ร่วมประเด็นเห็นหรือต่าง ติเพื่อก่อ พอเป็นทาง เต็มใจฟัง..อย่างชื่นชม