โลกอมนุษย์ ..โลกแกว่ง แรงโลภ โอบไล่ ผลักไส ใฝ่ต่ำ ถลำถลา แก่งแย่ง แข่งขัน เข่นฆ่า ไขว่คว้า หาทาง สร้างตน ..ไร้ศีล ไร้ธรรม ต่ำชั่ว ไม่กลัว กรรมหนอ ฉ้อฉล โกรธา อารมณ์ ข่มคน เหยียบพ้น บนบ่า ข้าพอ อวิชชา หารู้ สู่แจ้ง มัวแก่ง แย่งกิน กามก่อ หลงใหล โลกีย์ นี้หนอ เริงล่อ โลมเลีย เนียนัว สุดท้าย ตายดับ ลับร่าง ไม่วาง เว้นขาด ชาติชั่ว ใช้กรรม ทำมา น่ากลัว หดหัว ตัวตก ..นรกรอ สายสิ้น ดินกลบ กลับเกิด นรกเปิด เตลิดว่าย กายก่อ ทุกข์ทน วนเวียน เอียนท้อ เกิดต่อ ก่อดับ นับนาน ..โลกแกว่ง แรงล้า ช้าลง เกวียนกง กรรมกรีด ขีดคั่น ตายนับ ดับขั้ว ชั่วกัลป์ สวรรค์กั้น อมนุษย์..สุดทาง มนุษย์คือ ผู้มีจิตใจสูง
ศรีสมภพ 17 ก.พ. 2554 07:09 น. - ID 139275 
1618
1
0
18 กุมภาพันธ์ 2554 21:43 น. - comment id 1183392
ขอบคุณทุกความเห็น ร่วมประเด็นเห็นหรือต่าง ติเพื่อก่อพอเป็นทาง เต็มใจฟัง..อย่างชื่นชม
17 กุมภาพันธ์ 2554 22:34 น. - comment id 1183476
ตามอ่านงานด้วยชื่นชมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
