ถึงเกลอแก้ว เราเลิกแล้วเลิกหวังสิ้นทั้งหมด เรายอมแพ้ยอมพ่ายให้คนคด ที่คอยซดเลือดเนื้อเถือหนังเรา เราบ้านนอกคอกนามาแต่เกิด ใครจะเทิดศักดิ์ศรีเรานี้เล่า เราไร้ซึ่งเงินตรามาบรรเทา เพื่อรับเอาการศึกษายกค่าตน เราไม่มีเส้นสายที่ใดหรอก มีแต่ดอกแต่หนี้มีเงินต้น เราได้ชื่อลือชาว่าคนจน จึงต้องทนรับกรรมทำกันไป เขาทำงานบนตึกสูงละลิ่วฟ้า เราแบกหามทำนาเยี่ยงข้าไพร่ หยาดเหงื่อเราหมดสิ้นที่รินไป คงจะใช้อาบแทนน้ำได้สามปี เราเลี้ยงชีพไม่ร่ำรวยด้วยสุจริต เขายังคิดอำนวยช่วยกดขี่ เราอดอยากตลอดมาทั้งตาปี เขาเร็วรี่กอบกินบินขึ้นฟ้า เกลอแก้วเหอ น้ำตาเราล้นเอ่อแล้วเกลอจ๋า แม้เรารู้เราเห็นเป็นธรรมดา ด้วยโลกบ้าเราจึงอยากมาระบาย แต่ไม่ว่าเกิดชาติหน้ากี่คราหน เราขอเกิดเป็นคนจนอีก, สหาย ดีกว่ารวยเพราะโกงเมืองที่เรืองราย คงอับอายขายหน้ายิ่งกว่าจน
เปลวเพลิง 26 ม.ค. 2554 14:49 น. - ID 138945 
2706
2
0
26 มกราคม 2554 18:08 น. - comment id 1181793
......... เยี่ยมจ้า
27 มกราคม 2554 06:58 น. - comment id 1181814
27 มกราคม 2554 10:34 น. - comment id 1181866
เราก็คนจนจนด้วยคนหนึ่ง มีตัวตนเป็นที่พึ่งนะสหาย จะยอมหักไม่ยอมงอขอสู้ตาย เป็นสหายร่วมต่อสู้คู่กับเธอ.........
28 มกราคม 2554 10:57 น. - comment id 1182080
ไม่อาบน้ำสามปีเลยนะคะ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
