ก็ต่างคนต่างเท้าที่ก้าวเดิน ต่างเผชิญต่างผจญบนทางฝัน ต่างถือตัวถือตนผจญผจัญ ก็ต่างคนต่างฝันประจัญบาน เราก็ต่างคือหนึ่งคนบนทางฝัน ต่างผ่านคืนผ่านวันอันฝันหวาน ต่างพานพบเรื่องราวแสนร้าวราน ต่างคิดว่าเชี่ยวชาญการรับมือ ต่างต้องมาแพ้พ่ายในภายหลัง เพราะว่าต่างไม่ปล่อยวางทางยึดถือ ตัวของกู ตนของกู ใครกล้า ฤ ใครกล้าหือ กูจะถือ ว่าลองดี จะต้องทำให้รู้ กูมันแน่ ใครกล้าแหย่ จะเหยียบจน มันป่นปี้ แท้ยิ่งทำกลับยิ่งช้ำกรรมที่มี ย้อนวิถีสู่คนทำช้ำแทบตาย
22 ธันวาคม 2553 04:20 น. - comment id 1175043
ยอดเยี่ยมค่ะ เป็นกลอนที่ให้ข้อคิดได้ดีมากค่ะ
22 ธันวาคม 2553 19:03 น. - comment id 1175302
จร้า.....พอดี อารมณ์มันพาไป ขอบคุณครับ
22 ธันวาคม 2553 20:22 น. - comment id 1175396
เจ๋งๆๆๆๆ
17 กุมภาพันธ์ 2554 07:03 น. - comment id 1183409
โลกอมนุษย์ ..โลกแกว่ง แรงโลภ โอบไล่ ผลักไส ใฝ่ต่ำ ถลำถลา แก่งแย่ง แข่งขัน เข่นฆ่า ไขว่คว้า หาทาง สร้างตน ..ไร้ศีล ไร้ธรรม ต่ำชั่ว ไม่กลัว กรรมหนอ ฉ้อฉล โกรธา อารมณ์ ข่มคน เหยียบพ้น บนบ่า ข้าพอ อวิชชา หารู้ สู่แจ้ง มัวแก่ง แย่งกิน กามก่อ หลงใหล โลกีย์ นี้หนอ เริงล่อ โลมเลีย เนียนัว สุดท้าย ตายดับ ลับร่าง ไม่วาง เว้นขาด ชาติชั่ว ใช้กรรม ทำมา น่ากลัว หดหัว ตัวตก ..นรกรอ สายสิ้น ดินกลบ กลับเกิด นรกเปิด เตลิดว่าย กายก่อ ทุกข์ทน วนเวียน เอียนท้อ เกิดต่อ ก่อดับ นับนาน ..โลกแกว่ง แรงล้า ช้าลง เกวียนกง กรรมกรีด ขีดคั่น ตายนับ ดับขั้ว ชั่วกัลป์ สวรรค์กั้น อมนุษย์..สุดทาง
7 กรกฎาคม 2554 13:29 น. - comment id 1201980
สุดยอดเลยพี่ศรีสมภพ เจ๋ง......