"..รากเหง้า.."

พงษ์ สุนนท์

เมื่อละเลยหลงไปอยู่ไนม่าน
หลายคนกร้านหยาบหนาปัญญาหนัก
ความรู้สึกหดหู่ไม่รู้รัก
ทั้งจมปลักดักดานมานานปี
สิ่งสำคัญอันใดอยู่ในกรอบ
ก็ไม่ชอบลำบากแล้วอยากหนี
เป็นผู้ลากหลากสายมากมายมี
โคตรเหง้านี้พบเห็นเคยเป็นมา
บรรพบุรุษของเราที่เขาสร้าง
สกุลต่างมั่นคงดำรงค่า
แต่วันนี้พบเห็นกับเย็นชา
ลูกหลานพากันเปลี่ยนให้เพี้ยนไป
บ้างอ้างคำนำเคราะห์เสนาะโสต
บางคนโทษกาลีอับปรีย์ให้
บางคนมีการันต์ว่าจัญไร
เลยเปลี่ยนใหม่ให้หมดกำหนดความ
ในโลกที่บังเอิญเราเดินอยู่
ใครจะรู้รากเหง้าที่เฝ้าถาม
เป็นความลับมืดมนบนนิยาม
เกิดขึ้นตามเทือกเถาของเหล่ากอ.
....................................				
comments powered by Disqus
  • Gemini58

    1 ธันวาคม 2553 02:41 น. - comment id 1170968

    สวัสดีคะ
    เข้ามาชื่นชมคะ
    
    1.gif
  • เปลวเพลิง

    30 พฤศจิกายน 2553 21:32 น. - comment id 1171249

    แวะมาทักทายครับผม
    1.gif
  • แก้วประภัสสร

    1 ธันวาคม 2553 12:19 น. - comment id 1171283

    ไม่มีราก มีแต่ต้นกำเหนิด เกิดมาจากท้องไร่
    
    ปลายนา 
    
    มีแม่ชรา พ่อตายไปแล้ว อิ
    
    แวะมาทักทายค่ะ
    46.gif36.gif36.gif31.gif
  • ลานเทวา

    1 ธันวาคม 2553 11:52 น. - comment id 1171320

    บางครั้งคนเรา ก็หลงลืม ราก
    
    31.gif31.gif31.gif31.gif
  • Darkness_Hero

    3 ธันวาคม 2553 11:35 น. - comment id 1171549

    ตึกที่สูงเสียดฟ้า...ก็ต้องมีฐานที่แข็งแรงครับ
    การดูถูกฐาน ดูถูกรากของตนนั้น ไม่ค่อยดีนักหรอกครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน