When the evil wind of ignorance blows, bold on to the rock of wisdom.. When the fire of hatred burns, sprinkle it with the Dharma water of tendeness and patience. When the torrent of greed floods in, open your gate of generosity. When the mountain of arrogance swells, take up your shovel of modesty and respect..
28 ตุลาคม 2553 17:33 น. - comment id 1164785
ยอดเยี่ยมที่สุดครับ
28 ตุลาคม 2553 17:50 น. - comment id 1164790
ผ่านร้ายกลายเป็นดีจ๊า
28 ตุลาคม 2553 18:05 น. - comment id 1164796
มี ประกิต ด้วยยย อ่านไม่แตกเลยเรา
28 ตุลาคม 2553 20:18 น. - comment id 1164817
28 ตุลาคม 2553 20:22 น. - comment id 1164820
อ่านแล้วซึ้งจัง
29 ตุลาคม 2553 01:43 น. - comment id 1164869
เห็นด้วยกับบทกลอนค่ะ
29 ตุลาคม 2553 07:36 น. - comment id 1164930
เมื่อพายุโหดร้ายกรายมาถึง ชีวิตจึงต้องอยู่สู้ฟันฝ่า เมื่ออัคคีเผาสิ้นซึ่งวิญญาณ์ ชีวิตท้าเปลวไฟไปให้พ้น เมื่อกระแสธารามารินหลั่ง ชีวิตยังว่ายไหวไม่ตกหล่น เมื่อภูผายโสโอ้อวดตน ชีวิตคนแกร่งกว่าว่าแน่นนอน
29 ตุลาคม 2553 07:38 น. - comment id 1164931
เมื่อพายุโหดร้ายกรายมาถึง ชีวิตจึงต้องอยู่สู้ฟันฝ่า เมื่ออัคคีเผาสิ้นซึ่งวิญญาณ์ ชีวิตท้าเปลวไฟไปให้พ้น เมื่อกระแสธารามารินหลั่ง ชีวิตยังว่ายไหวไม่ตกหล่น เมื่อภูผายโสโอ้อวดตน ชีวิตคนแกร่งกว่าว่าแน่นนอน
29 ตุลาคม 2553 08:06 น. - comment id 1164936
..๏ แลเรือน้อยลอยคว้างอยู่กลางคลื่น ผ่านวันคืนเหนื่อยหนักอันยากหยั่ง ทั้งพายุมุ่งถาโถมโหมกำลัง หมายเรือพัง/ฝีพายวางวายตน เรือน้อยลอยล่องไปหลายวันนับ กี่เดือนดับ/จันทร์กระจ่างหว่างเวหน ต้องพานพบกับวิบากหลากผจญ กว่าเสาะค้นนิยามความเป็นจริง แท้ผู้คนผ่านทางล้วนต่างหมาย ที่ย่างกรายด้วยอาจคาดบางสิ่ง เรือลำน้อย/น้อยนักผู้พักพิง ยอมอุทิศทุกสิ่งอย่างจริงใจ คนดี.. ทำหน้าที่ต่อไปอย่าไหวหวั่น อุปสรรคขวางกั้นอย่าหวั่นไหว แม้นคลื่นแรงลมร้ายหมายสร้างภัย จงมั่นในอุดมการณ์..กล้าหาญทำ๚ะ๛
29 ตุลาคม 2553 09:32 น. - comment id 1164962
๐ ความร้ายแรงด้วยโกรธ.........เริงพิโรธเร่งสำแดง ฤายึดศิลาแท่ง.........ท้นปัญญาเข้าผจญ ๐เพลิงพิษริษยา....... แทงเสียดพร่าโหมเกลียดพ่น ฤาดับโดยอดทน......แห่งธรรมราชอันอ่อนโยน ๐ ธารกรากวิบากเชี่ยว.....ที่กรูเกลียวด้วยโลภร้อน ฤาประตูเอื้ออาทร......จักทอนยั้งแลยึดยอ ๐ ยะโสเผยอยิ่ง........สูงกว่าสิ่งที่เทินศอ ฤารับสดับงอ.......คำนับต่างแลถ่อมตน ๐ ใครหนอจักทำได้......ดับดวงไฟปลายเปลวพ่น ใครหนอจักมากกล.......หยุดเหล่าความให้คร้ามครัน..ฯ แวะมาแจม ล้อตามที่มาของคุณอัลฯครับ..
29 ตุลาคม 2553 09:43 น. - comment id 1164966
แก้ไข หน่อย พิมพ์แล้วส่งเลย อิอิ.. ๐ ความร้ายสุมด้วยโกรธ.........เริงพิโรธเร่งสำแดง ฤายึดศิลาแท่ง.........ท้นปัญญาเข้าผจญ ๐เพลิงพิษริษยา....... แทงเสียดพร่าโหมเกลียดพ่น ฤาดับโดยอดทน......แห่งธรรมราชอันอ่อนโยน๐ ธารกรากวิบากเชี่ยว.....ที่กรูเกลียวด้วยโลภโหน ฤาประตูอาทรโชน......จักทอนยั้งแลยึดยอ ๐ ยะโสเผยอยิ่ง........สูงกว่าสิ่งที่เทินศอ ฤารับสดับงอ.......คำนับต่างแลถ่อมตน ๐ ใครหนอจักทำได้......ดับดวงไฟปลายเปลวพ่น ใครหนอจักมากกล.......หยุดเหล่าความให้คร้ามครัน..ฯ
29 ตุลาคม 2553 11:04 น. - comment id 1165019
ทางเดินของน้ำ เหมือนการเดินทางไปท่องเที่ยวเลยนะคะ เด๊ยวพรุ่งนี้จะไปศรีสะเกษ อ้อๆ ยังไปไม่ถึง จะถึงวันพรุ่งนี้ หลังจากนั้นจะเดินทางไปอุบลฯ ผู้ว่าราชการเตรียมต้อนรับ รับมือ หลังจากไปอุบลฯ จะเดินทางไปต่อที่ แม่น้ำโขง โอ้ ...เส้นทางของน้ำ เหมือนเธอเป็นมัคคุเทศ เดินทางเยี่ยมชมกันถ้วนหน้า เราคิดแบบสนุกๆ แต่ชาวบ้านคงไม่ได้สนุกกับเรา เห็นใจทุกๆคนจริงๆค่ะ ไม่สามารถกลั่นน้ำหมึกให้เป็นกลอนได้ อิ
29 ตุลาคม 2553 11:48 น. - comment id 1165030
คำกล่าวไว้สารถีขี่รถม้า ฤทธิ์อาชาไม่อาจควบคุมได้ ให้สะบัดสารถีกระเด็นไป แล้วเสาะหานายใหม่ที่ปรีชา ธรรมอันใดพรมผ่านสันดานยโส ความโลภโมโทสันทุกชันษา ไม่มีเว้นเฒ่าชะแรแก่ชรา ประตูหน้าเอื้อเฟื้อเบื่อจะฟัง แม้ยินยอมถ่อมตนไม่พ้นกรรม ถูกกระทำโขเขื่องอยู่เบื้องหลัง จะหาธรรมข้อใดไว้ประทัง เพื่อหยุดยั้งพ้นดงหลงอัตตา มีทางเดียว แช่งร่วมใจกันแช่ง ๆ ๆให้ตายซะที
29 ตุลาคม 2553 12:17 น. - comment id 1165043
เอากำลังใจมาฝากค่ะ ดอกไม้ด้วย... แซมค่ะ
29 ตุลาคม 2553 13:07 น. - comment id 1165079
หลังพายุร้ายผ่านไปก็จะพบแต่ความสงบสุขค่ะ...
29 ตุลาคม 2553 20:05 น. - comment id 1165154
สุดยอดขอรับ
29 ตุลาคม 2553 22:17 น. - comment id 1165201
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป คาถาเด็ดประจำตัวอ่ะค่ะ
29 ตุลาคม 2553 22:20 น. - comment id 1165203
ก้าวผ่านพ้นเรื่องร้ายใช้สติ แล้วจงผลิปัญญาเพื่อหาช่อง ดุลพินิจคิดนึกแล้วตรึกตรอง ใช้สมองตรองดูจะรู้เอยฯ
30 ตุลาคม 2553 21:17 น. - comment id 1165603
"ผ่านพ้น" อัลมิตราได้แนวคิดที่จะเขียนมาจากหนังสือ ธรรมวาจา เล่มเล็ก ๆ หลายวันก่อนเจ้านายมอบให้ ไม่รู้ว่ามอบให้ไปบริจาค หรือมอบให้อ่าน แต่ในที่สุด ก็ยังคงอยู่บนโต๊ะทำงาน เป็นหนังสือที่ ภิกษุณีท่านหนึ่งเขียน มีทั้งภาษาจีน ภาษาอังกฤษ อ่านแล้วก็เหมือนกับคำคม คำที่มาประจำใจได้ ก็เลยลงไม้ลงมือเขียนเป็นกลอน ก่อนไปผจญภัยในโรงหมอ คุณสุริยันต์ .. ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมเยือน คุณยาแก้ปวด .. ใช่แล้ว หลังฝนซา ฟ้าย่อมแจ่มใสเสมอ หลวงน้า .. โธ่ แตกฉานภาษาไทยก็พอแล้วกระมังคะ คุณวิทย์ .. สามแปะนี่ เดี๋ยวเขาจะหาว่าเป็นหน้าม้านะ ฮา .. คุณช่ออักษราลี .. ซึ้งด้วยคน คุณการัณยภาส .. เห็นด้วยกับคำที่ภิกษุณีท่านนั้นเขียน ค่ะ คุณขวดเก่า ..เมื่ออะไรต่อมิอะไร ประดังมากระทบ ครั้นจะหลบ ก็คงยากลำบากหนี ต้องใช้ปัญญา สติเท่าที่มี ก่อกำแพงตั้งมั่นประจันบาน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ก็ทำไปเรื่อย ๆ นั่นแหละ จนกว่าจะกลับบ้านเก่า โน้นนน คุณกิ่งโศก .. เจ๋งไปเลย เอาไปคิดเขียนต่อยอดแบบนี้สิดี จะได้ไม่เหงา ๆ คุณแก้วประภัสสร .. วันนี้คุณพ่อถามว่าอยากไปไหน "อยากไปตลาดน้ำ" ... นี่แม่คุณ ตอนนี้ตลาดที่ไหน ๆ ก็เป็นตลาดน้ำ คุณฤกษ์ .. แบก คอน ไว้ซะขนาดนี้ มีความสุขตรงไหนกันจ๊ะ คุณcicada .. ขอบคุณมากค่ะ คุณกุหลาบขาว .. จบจากพายุ ถ้าไม่มีภูเขาไฟระเบิดแบบอินโดนีเซีย ก็ดีเนอะ คุณกระบี่ใบไม้ .. :) ธรรมวาจา สุดยอดจริง ๆ คุณเฌอมาลย์ .. อื้อ แป๊บ ๆ ก็เป็นอดีตแล้ว นายพระจันทร์ .. นั่นแหล่ะ น่าจะเป็นบทสรุปที่คนเขียนเขาว่าไว้นะ