ระหว่างไม้สองต้นนี้ที่ยืนต้น เห็นต้นหนึ่งใบร่วงหล่นแห้งหลากหลาย ส่วนอีกต้นสะพรั่งใสใบเรียงราย อาจารย์ถามว่า ต้นไม้ต้นไหนดี ศิษย์ผู้หนึ่งบอกสะพรั่งทุกครั้งผ่าน เขียวใบไม้เบ่งบานทุกถิ่นที่ อาจารย์บอกบานสะพรั่งก็สวยดี ประดับให้โลกใบนี้...งามตระการ ส่วนอีกคนบอกเหี่ยวเฉาย่อมดีกว่า เตือนชีวิตและเวลาด้วยกิ่งก้าน อาจารย์บอก เมื่อถึงห้วงร่วงตามกาล ย้ำเตือนว่าเมื่อพบพานย่อมจากลา ศิษย์อีกคนบังเอิญผ่านมาพานพบ เธอช่วยตอบมาให้ครบอยากรู้ว่า สะพรั่งหรือเหี่ยวเฉาดีช่วยตอบมา ห้วงความคิดเธอนั้นหนาคือสิ่งใด ศิษย์ผู้นั้นจึงเน้นย้ำด้วยคำนี้ ...ปล่อยต้นที่บานสะพรั่งให้สดใส... ...ปล่อยต้นที่แห้งเหี่ยวเฉาให้เฉาไป... จะไปยึดติดอะไรกับใบบัง อาจารย์บอกสองคนแรก ท่านผิดแล้ว จิตผ่องแผ้วไร้ตะกอน...ที่นอนฝัง จงอยู่กับความจริงนี้ที่จีรัง เฉา-สะพรั่ง ตามห้วงกาล...ผันผ่านเยือน
กระบี่ใบไม้ 12 ต.ค. 2553 15:12 น. - ID 137337 
1493
3
0
12 ตุลาคม 2553 17:49 น. - comment id 1152436
บานสะพรั่งคลั่งไคล้ภายในสุข
มิมีใคร? ข้ามผ่านกาลเวลา ...........
.....................
12 ตุลาคม 2553 17:52 น. - comment id 1152438
เพราะมากครับ ให้ข้อคิดดีทีเดียว
13 ตุลาคม 2553 08:39 น. - comment id 1161707
ขอบคุณมากครับสำหรับ ข้อคิดดีดี ที่นำมา จรรโลงสังคม.
13 ตุลาคม 2553 09:41 น. - comment id 1161716
สวัสดีคะ คุณกระบี่ใบไม้ Gemini58...ดีใจนะคะ ทีมีคุณมาช่วย "สร้าง" สีสัน...ให้บ้านกลอน
13 ตุลาคม 2553 11:36 น. - comment id 1161760
ขอบคุณค่ะ พี่ใบไม้..แซมกำลังมองหานิทานก่อนนอนอยู่เชียว..
งานยุ่งเหรอคะ.... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
(กลัวไม่มีคนเล่านิทานสนุกๆ และดีๆ ให้ฟัง ...)
มะขิ่น
14 ตุลาคม 2553 07:58 น. - comment id 1161864
งดงามในถ้อยคำและอรรถ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
