แดนสยามอยู่เยี่ยงนี้......นานสมัย สรวลและกันแสงไหว.......หวั่นอ้าง หลักฐานโลกธรรมใจ......จงตรึก...ตรองเฮย หมุนสลับปรับเวียนบ้าง.....บอกให้เห็นจริง สรรพสิ่งย่อมเกิดแล้ว......ดับลง ทุกอิฐศิลาคง.........ไม่แคล้ว อิทัปปัจยตาวง.........เวียนวาด ย่อมพิสูจน์ทิพย์ธรรมแก้ว........กฏย้ำดำเนิน เผชิญฤดูหลากร้อย........ลีลา หลากมนุษย์เปลี่ยนเวียนวา-.......ระย้อน ตึกเก่าถล่มใหม่นา.......ครเกิด คนชั่วคนดีซ้อน..........สุดแท้แต่จะเห็น เช่นนั้นเช่นนี้นึก.........ตรึกตรอง สุขทุกข์เถิดเฝ้ามอง.........มรรคแล้ ปัญหาหากยากลอง........เล่นกับ มันเฮย แก้ไม่ได้ไม่แก้.........เกริ่นให้ทบทวน ครวญครุ่นความคิดแล้ว......ลองเผชิญ ผูกมิตรโลกธรรมเทอญ.......ท่องซ้ำ ทุกเหตุปัจจัยเผอิญ.........พอเหมาะ จึงเกิดเป็นเหตุย้ำ.........เล่าไว้ให้ตรอง มองสยามพิพาทเพี้ยน........พบเจอ เช่นว่าฉันและเธอ.........ที่เศร้า มองเศร้าเถิดลองเสนอ..........ลองปล่อย พิศเหตุเลวดีเคล้า..........คิดแล้วเตือนตน
เชษฐภัทร วิสัยจร 24 ก.ย. 2553 16:20 น. - ID 137071 
2169
1
0
25 กันยายน 2553 09:58 น. - comment id 1158569
แค่ชื่อ ก็อ่านไม่ถูกแล้วง่ะ
25 กันยายน 2553 11:43 น. - comment id 1158599
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
