นิทานเซ็น ตอน กระนั้นหรือ

กระบี่ใบไม้

สาวงามหนึ่งเกิดมีท้องไม่ต้องการ
บอกเป็นบุตรของอาจารย์ที่วัดนั่น
ท่ามกลางเสียงก่นด่าสารพัน
กระนั้นหรือคำเดียวนั้น...ท่าน...เอ่ยคำ
เสียงประณามหยามหมิ่นเริ่มฟุ้งเฟื่อง
ประชาชนทั่วทั้งเมืองล้วนเหยียบย่ำ
ตกเช้าขึ้นก็มีเด็กตาดำดำ
วางหน้าวัดที่ประจำ...ท่าน...บำเพ็ญ
ยามไร้นม...ไปขอนมจากเพื่อนบ้าน
คอยอุ้มชูอยู่ช้านานล้วนยากเข็ญ
หนึ่งปีก่อนที่เด็กนั้นจะพูดเป็น
ไม่บ่นคำว่า ลำเค็ญ แม้คำเดียว
สะท้อนในหัวอกเร้นผู้เป็นแม่
ลูกตัวเองแท้แท้ไม่แลเหลียว
ยิ่งหนาวในหัวใจสั่นกระชั้นเกลียว
ตกนรกแท้เทียวที่หลอกลวง
พ่อแม่จ๋า...ลูกขอสารภาพผิด
ลูกได้สร้างบาปชีวิตอย่างใหญ่หลวง
พ่อของเด็กที่ลูกรักดังแดดวง
คือคู่ควงคนขายปลาหน้าบ้านเรา
ทันทีที่ข่าวจริงแท้แพร่สะพัด
ประชาชนโดยรอบวัดก็ร้อนเร่า
ขอขมาลาโทษที่โฉดเบา
เป็นความผิดของพวกเราที่เขลาลือ
ในรอยยิ้มที่เต็มเปี่ยมเมตตานั้น
...ท่าน...กล่าวเพียงคำสั้นสั้น กระนั้นหรือ
หนึ่งชีวิตเด็กรอดมาด้วยน้ำมือ
กระนั้นหรือ ออกเสียงสั้น...แต่มันยาว
คำว่า...ท่าน...ในที่นี้หมายถึงพระอาจารย์ฮาคุอิน
พระอาจารย์ฮาคุอิน เป็นปรมาจารย์เซ็นสายรินไซ นาม ฮาคุอิน แปลว่า ห่อหุ้มด้วยสีขาว 
และสีขาวของท่านนั้นก็เป็นสีขาวที่สะอาด บริสุทธิ์ และสูงส่ง เกินกว่าคำประณามหยามหมิ่นจากความเข้าใจผิดใดๆ จะสามารถแทงทะลุเข้าไปได้... 
คำว่า กระนั้นหรือ ของท่านในครั้งนั้น จึงเป็นที่โจษขานต่อมาจนเท่าทุกวันนี้