เจ้ากบน้อยตัวหนึ่งนี้ขี้สงสัย เห็นตะขาบเดินไต่จากกอหญ้า ถาม ท่านเดินอย่างไร...ที่ผ่านมา ขาท่านมีมากขาเป็นหมื่นพัน ขาของข้าแท้แท้มีแค่สี่ จะเดินเหินแต่ละทีหาคงมั่น บอกข้าหน่อยที่ท่านเดินอยู่ทุกวัน สลับขาหลายข้างนั้น...ก่อนอย่างไร ตะขาบยืนนับขาสงกาอยู่ เออ...มาลองคิดคิดดูก็สงสัย ปกติเราก้าวย่างเดินทางไป ขาไหนเดินก่อนขาไหนไม่เคยจำ เจ้าตะขาบยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด ขาเป็นแผงที่ยาวเหยียดก็พลิกคว่ำ กว่าจะรู้สึกตัวหัวคะมำ ไม่รู้ว่าจะเดินนำขาไหนดี หากท่านเจอตะขาบใดในวันหน้า โปรดอย่าได้ถามปัญหาอย่างวันนี้ ขาข้าเคยเดินผ่านมาชั่วตาปี จะทำไงล่ะทีนี้...เป็นง่อยเลย
8 กันยายน 2553 21:01 น. - comment id 1155087
ตามวิสัยของตนคนอย่าทัก เผลอสำนักล้มหงายตายเฉยเฉย สิ่งที่ทำค้ำจุนมันคุ้นเคย อย่าถามเลยตอบไม่ได้..ยิ่งอายคน นะคะ..มาแนวนี้ก็ขอเขียนแนวนี้... แต่ชอบนิทานเซ็น..และจะตามผลงานค่ะ
8 กันยายน 2553 22:54 น. - comment id 1155117
มีอารมณ์ สมตัว อย่ากลัวท่าน มีพัลวัน เพียงแค่ คนแลผ่าน มีลำนำ ในชีวิต อย่าคิดนาน มีนิทาน อ่านไว้ สอนใจแซม... ขอบคุณอีกนะคะ พี่ใบไม้.. ไม่ทราบว่าป่านนี้เจ้าตะขาบจะมีความเชื่อมั่นในตัวเองรึยัง.. อุ๊ย!!!อย่าทักว่า แซมมีสิวนะ.. เดี๋ยวความมั่นจะลดลง... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ..ขอให้ฝันถึง นกกระจอก.... มะขิ่น De CA....
10 กันยายน 2553 08:28 น. - comment id 1155274
ได้ข้อคิดดีๆเลย
11 กันยายน 2553 13:33 น. - comment id 1155545
สวัสดีคะ คุณกระบี่ใบไม้ น่าคิด...
17 พฤศจิกายน 2554 18:45 น. - comment id 1215254
คิดจะเดินก็ผิดเสียแล้ว !