ละอองไอกลั่นหยดรดแหล่งหล้า จากฟากฟ้าสู่ดินถิ่นสถาน หยาดพิรุณหนุนนำก่อลำธาร เชื่อมผสานโลกสวรรค์อันห่างไกล ลัดเลาะเลี้ยวอุปสรรคคอยดักกั้น รูปลักษณ์อันอ่อนละมุนเนืองหนุนไหล หลบหลีกแข็งแกร่งกล้าบ่าเลี่ยงไกล พ้นเภทภัยหมื่นพันเพราะผันแปร ความคิดปรุงก่อทุกข์ลุกร้อนเร่า จิตอันเขลาหลงผิดติดร่างแห ตำหนิฟ้ากล่าวหาดินหมิ่นรังแก ยากยิ่งแก้ปมยุ่งคิดปรุงเอง ใจพิสุทธิ์ดุจน้ำลำธารไหล หลบหลีกไกลความฝันอันข่มเหง จะสุขทุกข์รุกเร้าเคล้าบรรเลง หลบกาจเก่งทุกท่าหาเกี่ยวพัน....
คีตากะ 13 ส.ค. 2558 23:27 น. - ID 136632 
1470
2
0
1 กันยายน 2553 06:53 น. - comment id 1153967
ปัญญานั้นประเสริฐ ก่อกำเนิดสิ่งดีงาม ควรฝึกตรึกตรองความ ทุกทุกยามย่อมเปรมปรีดิ์...
2 กันยายน 2553 10:35 น. - comment id 1154136
2 กันยายน 2553 10:55 น. - comment id 1154146
กลอนงามภาพงามค่ะ
2 กันยายน 2553 14:50 น. - comment id 1154186
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
