นิทานเซ็น ตอน น้ำชาที่ล้นถ้วย

กระบี่ใบไม้

โปรเฟสเซอร์คนหนึ่งเดินเข้าไปถาม
...เซ็นนี้หรือมีนิยามอย่างไรนี่...
อาจารย์ยังไม่ทันตอบ...พลันรู้ดี
เซ็นอย่างนั้นเซ็นอย่างนี้ว่าเรื่อยไป
พระอาจารย์รินน้ำชาอย่างนิ่งเฉย
เห็นน้ำร้อนล้นร่วงเลยก่อนรินไหล
อาจารย์ครับ...ท่านจะใส่มันอย่างไร
น้ำเต็มถ้วยแล้วเห็นไหม...เริ่มไหลริน...
อาจารย์บอก ฉันใดก็ฉันนั้น
เพราะความรู้ไม่มีวันที่จบสิ้น
หากหัวใจไร้ที่พอจะได้ยิน
รินความรู้ใส่ดวงจินต์ก็เปล่าเปลือง...
เติมความรู้ให้เหมือนน้ำไม่เต็มแก้ว
พร้อมดูดซับทุกสิ่งแล้วอย่างต่อเนื่อง
ชีวิตคนจะตกต่ำหรือรุ่งเรือง
อยู่ที่เรื่องรับฟังไหม...หรือไม่ฟัง				
comments powered by Disqus
  • cicada

    24 สิงหาคม 2553 12:11 น. - comment id 1152769

    โอ๊ะ !!!! แซมมาที่หนึ่ง.. หลบไปแต่งนิทานมานี่เอง  ไม่เห็นหลายวันเลยค่ะ..31.gif31.gif31.gif
    
    แซมอ่านแล้วก็คิดว่า..เรื่องนี้แบบ..
    ตักน้ำรดหัวตอ หรือเปล่าคะ...
    ถ้าไม่ใช่ ก็คงแบบ ตักน้ำรดหัวแซม..บางทีปัญญาจะงอกงามบ้าง...46.gif
    
    สวัสดีค่ะพี่ใบไม้...ขอบคุณสำหรับนิทานดีๆ ค่ะ..
    
    36.gif36.gif36.gif11.gif
    
    มะขิ่น De Calif.
  • Gemini58

    24 สิงหาคม 2553 12:38 น. - comment id 1152772

    สวัสดีคะ คุณกระบี่ใบไม้
    ได้แง่คิด...ดีๆอีกแล้ว
    ขอบคุณนะคะ
    1.gif1.gif1.gif
  • กระบี่ใบไม้

    24 สิงหาคม 2553 13:44 น. - comment id 1152782

    เรื่องนี้เป็นเรื่องการสนทนาระหว่างอาจารย์น่ำอิน กับโปรเพรสเซอร์ท่านหนึ่งซึ่งจะมาขอพูดคุยเรื่องเซ็นด้วย ในระหว่างการสนทนาโปรเพรสเซอร์แสดงภูมิและโวหารต่างๆนาๆ โดยไม่ฟังอาจารย์น่ำอินเลย
    อาจารย์น่ำอินจึงค่อยๆเทน้ำชาลงในถ้วย จนล้นถ้วยชาออกมา เมื่อโปรเพรสเซอร์คนนั้นทักท้วง ท่านอาจารย์จึงบอกว่า ฉันใดก็ฉันนั้น ท่านมาพูดคุยกับเราแต่ท่านทำตัวเหมือนน้ำล้นถ้วยอย่างนี้ ท่านจะเข้าใจเซ็นได้อย่างไร...(น้ำล้นถ้วยแล้ว ไม่ว่าจะเติมลงไปอีกเท่าไรก็ล้นออกมาหมด เหมือนคนที่ทำตัวรู้มากแล้ว ไม่ว่าใครจะเติมความรู้อะไรให้ก็ไม่ยอมรับฟัง...)
    
    เรื่องราวมันก็เป็นฉะนี้แลจ้านู๋แซม ไม่ได้ตักน้ำรดหัวหลักหัวตอแต่อย่างใด....20.gif
  • ผ่านมาอ่าน

    24 สิงหาคม 2553 16:40 น. - comment id 1152792

    ไม่มองอีกแง่...
    
    
    เรื่องบางเรื่องที่พร่ำพูดให้ผู้อื่นฟัง
    
    หากเรื่องเหล่านั้นเขารู้อยู่แล้ว 
    
    พูดไปก็ไม่ต่างรินน้ำล้นออกถ้วย
    
    เพราะไม่รู้จะฟังไปทำไมไงล่ะ
    
    ก็มันรู้หมดแล้ว
    
    >> ทฤษฎีเรียนรู้แบบผู้ใหญ่ 

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน