นายทหารคนหนึ่งถาม...อาจารย์นั้น ว่า นรกและสวรรค์มีหรือไม่ เสียงอาจารย์ตอบกลับมา เจ้าเป็นใคร ข้าเป็นซามูไร...ครับอาจารย์ ...ที่แท้เจ้าเป็นซามูไร... หรือเป็นแค่พลไพร่เดนทหาร ข้าว่าหน้าตาเจ้าเหมือนขอทาน เจ้านายใดหนอต้องการเลือกเจ้ามา ด้วยอารมณ์ที่พิโรธแสนโกรธจัด ก่อนที่แสงดาบตวัดสะท้อนจ้า เสียงอาจารย์ก็ราบเรียบดังตัดมา ประตูนรก...เปิดหา...อยู่รำไร นายทหารสะดุ้งฟื้นตื่นสำนึก ยามรู้สึกรีบโค้งตอบด้วยหวั่นไหว เสียงอาจารย์ดังเล็ดลอดมาแต่ไกล ประตูสวรรค์เปิดนั่นไง...รีบพิศดู
10 สิงหาคม 2553 19:33 น. - comment id 1150705
สวรรค์อยู่ในอกนรกอยู่ในใจ
10 สิงหาคม 2553 21:18 น. - comment id 1150719
ขอบคุณค่ะพี่ใบไม้ ใจแซมนี่เข้าๆ ออกๆ อยู่ทั้งสองประตู.... จะพยายามอ่านนิทาน Zen ของพี่ใบไม้ (แล้วจำไว้ด้วยค่ะ) เก็บไว้เตือนตนนะคะ... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ.... แซมค่ะ
12 สิงหาคม 2553 00:06 น. - comment id 1150885
หวัดดีขอรับ...ท่านกระบี่... ได้คิดๆขอรับ... ขอเล่าเรื่องนึง...เพื่อสนับสนุน... บทกลอนขอรับ.. . ชายคนหนึ่ง...เดินผ่านมาพบเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง... กำลังทุบชายอีกผู้หนึ่ง...ซึ่งล้มนอนอยู่.. เขาเอ่ยร้องห้ามปราม... แต่เด็กวัยรุ่นผู้นั้น...ก็ไม่ยอมหยุดทุบ... ถึงตรงนี้... นรกและสวรรค์..อยู่ที่ไหน...??? อยู่ที่มือของวัยรุ่น รึว่า...อยู่ที่ใจ...ชายผู้พบเห็นเหตุการณ์... คำตอบ....อาจจะอยู่ตรงที่... เด็กวัยรุ่นคนนั้น...ร้องออกมาว่า... "ช่วยพ่อผมด้วย...พ่อผมหัวใจวาย..." คำตอบ...มันเปลี่ยนแปลงได้...ไปเรื่อยๆ แล้วแต่ใจเรามอง... คำตอบที่แท้จริง...จึงอยู่ที่...ใจ...นั้นแหละ...ขอรับ...
12 สิงหาคม 2553 07:58 น. - comment id 1150889
ขอบคุณครับคุณkirati สำหรับเรื่องเล่าฯ มีนิทานเซ็นเรื่องไหนที่น่าสนใจอีก ก็ส่งมานะครับ ผมจะลองมาแต่งเป็นบทกลอนดู เพราะหรือไม่เพราะยังไงก็ตามมาวิจารณ์กันได้นะครับ
13 สิงหาคม 2553 00:24 น. - comment id 1150983
หวัดดีคับ...ท่านกระบี่... ที่ผมเขียนเล่า...ไม่ใช่นิทานเซน หรอกขอรับ... เป็นเรื่องที่ผมพบ...มากับตัวเอง...หน้าที่ทำงานผม ขอรับ... ตอนแรก...เกือบ...ตรงเข้าไปหยุด... เด็กนั้นแล้ว...ขอรับ... พอได้ยินที่เด็กนั้นพูด...ความรู้สึก... มันบอกไม่ถูกขอรับ...ท่าน... สำหรับ...นิทานเซน... ผมชอบมากอยู่แล้ว... เคยเขียนแค่ครั้งเดียว... ยังคิดเลยว่า... น่าจะมีใครคิดอยากเขียนและลงไว้บ้าง... จนได้เจอท่านเขียนเนี่ยะแระขอรับ...