อันชีวิตพิศมัยอะไรแน่ ล้วนผันเเปรเปลี่ยนไปไม่หยุดนิ่ง เป็นวงจรชีวิตหลักความจริง ทั้งชายหญิงล้วนต้องตายวายชีวา จากการเกิดเป็นวัยเด็กที่น่ารัก วัยคึกคักเจริญเติบโตเรียนศึกษา วัยผู้ใหญ่สร้างอาชีพวัฒนา วัยชราสุดต้องดับสิ้นไป ธรรมชาติสร้างมาไม่อาจฝืน เราต้องสร้างจุดยืนที่ยิ่งใหญ่ ทำความดีเพื่อชีวิตผ่องอำไพ ประดับไว้เเม้นสิ้นชีพไม่สิ้นดี ชีวิตเราเกิดมาในครั้งหนึ่ง ถือที่พึ่งศาสนาอย่าหน่ายหนี ทำดีไว้ให้คงอยู่คู่ธานี ตราบยังมีลมหายใจให้ดำเนิน หนึ่งสมองสองมือสื่่อความคิด ปรุงประดิษฐ์ความขยันคนสรรเสริญ คิดทำพูด ในความดีนำทางเดิน แม้นเผชิญปัญหาต้องฝ่าฟัน ชีวิตเราเกิดมาไม่นานนัก จงทำในสิ่งที่รักให้สุขสันต์ แม้นตายไปไม่เสียดายในชีวัน เพราะชีวิตเรานั้นได้ทำดี.
7 สิงหาคม 2553 06:51 น. - comment id 1150253
เก่งจังจ้ะ.... พี่แซม
7 สิงหาคม 2553 08:23 น. - comment id 1150258
ขอคุณครับพี่ครับแซม ที่เป็นกำลังใจกันมาโดยตลอด
7 สิงหาคม 2553 10:29 น. - comment id 1150277
8 สิงหาคม 2553 07:41 น. - comment id 1150377
แล้ว ทำไมล่ะจ๊ะ คนเก่ง พี่แซม
8 สิงหาคม 2553 12:22 น. - comment id 1150413
ขอบคุณครับ คุณวลีลักษณา ซึ้งครับพี่แซม อิอิ
8 สิงหาคม 2553 21:52 น. - comment id 1150485
ฝากความดีไว้ให้โลกกล่าวขาน ดีกว่าถูกประจานจากความชั่ว... มีข้อคิดที่ดีค่ะ