ที่ หัวใจครวญคร่ำร่ำโหยไห้ ใด นะใดเกาะกุมสุมจิตเศร้า มี รักก็รักคุดพุดโธ่!เรา รัก ชอบเขาข้างเดียวเปลี่ยวเหลือทน ที่ ผิดพลั้งยั้งใจไว้ไม่อยู่ นั่น เพราะรู้เกินรับสุดสับสน มี ทางใดผ่อนเศร้าเราสามฅน ทุกข์ เสียจนหม่นหมองนองน้ำตา เมื่อ กลืนกล้ำจำอยู่สู้กลืนกล้ำ ไม่ กลัวช้ำคำเล่ห์เสน่หา มี เพียงใจย่อยยับอับราคา รัก ปวดปร่าเจ็บแปลบแสบเหลือทรวง ก็ น้ำตาร่วงหล่นจนรินหลั่ง ไม่ หยุดยั้งเพราะลึกยังนึกห่วง มี ความเหงาติดตามเฝ้าถามทวง ทุกข์ จะล่วงจากกันเมื่อวันใด?๚๛
19 กรกฎาคม 2553 23:13 น. - comment id 1147017
1 ชัวร์ อ่านทีหลัง
20 กรกฎาคม 2553 00:20 น. - comment id 1147025
สวัสดีค่ะ ตามมาที่สอง แต่อ่านก่อนแล้ว อิๆๆ
20 กรกฎาคม 2553 02:58 น. - comment id 1147029
แซมส่งใจ มาปลอบ มอบคิดถึง จารย์โศกซึ้ง หม่นเศร้า เฝ้าคอยหา รักคนที่ เขาเมินเรา เศร้าอุรา ปรารถนา จะอยู่ชิด ก็คิดเกิน จะเปิดใจ ให้คนอื่น คงฝืนยาก หลงรักฝาก ใจให้เขา เราขัดเขิน เอาใจช่วย ให้ผ่านพ้น ทางด้นเดิน แม้ใครเมิน โปรดเข้มแข็ง ส่งแรงใจ แซมส่งกำลังใจมาให้นะคะ ขอให้ผ่านไปเร็วๆ จะปลอบมากว่านี้ก็ไม่มีประสบการณ์ .... Sensei.. Hang in there na ka.... Sam
20 กรกฎาคม 2553 07:24 น. - comment id 1147033
เห็นด้วย
20 กรกฎาคม 2553 08:01 น. - comment id 1147040
สวัสดีค่ะ จารย์ แซมเปิดมาอ่านตอนพักเที่ยง เห็นจารย์เศร้าอีกแระ เลยต้องมาดูใหม่ตอนเลิกงาน ... จะบอกว่าแซมเป็นกำลังใจให้ ให้ทำใจ มันก็เก่าไปนะคะคำปลอบแบบนั้นน่ะ เวลาแซมเศร้าๆแซมจะคิดให้มันเอียนเลย แล้วถามตัวว่า เศร้าสมใจรึยัง เหงาพอรึยัง ยังเสียใจได้อีกไม๊เนี่ยะ ให้แซมอ่านนิทานให้ฟังเอาไม๊ หรือจะให้ส่งขนมมาให้... ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ.. แซม
20 กรกฎาคม 2553 08:17 น. - comment id 1147045
ตอนเด็ก ๆ เกิดมาก็ทุกข์แล้ว ทุกข์เพราะหิวนม ทุกข์เพราะปวดท้อง ทุกข์เพราะสารพัดอ่ะ
20 กรกฎาคม 2553 09:56 น. - comment id 1147072
...กลับมาอ่านอีกครั้งอย่างตั้งจิต สุริยันต์จันทราทิตย์คิดไฉน ว่ารักเขาข้างเดียวแสนเปลี่ยวใจ มีทางใดผ่อนเศร้าเราบอกเลย ก่อนอื่นต้องมั่นใจว่าไม่ยาก แล้วเอ่ยปากบอกไปอย่าได้เฉย ให้เธอหันอีกข้างหนึ่งซึ่งไม่เคย ได้เปิดเผยให้รักอีกสักข้าง...
20 กรกฎาคม 2553 10:13 น. - comment id 1147083
คนข้างบน เบอร์ 7 น่ะ เป็นตะเองจะทำงั้นเหรอ...เห็นบ่นว่าเจ็บหัวใจแว๊บๆ หายแล้ว บ่.... ซ. แซม
20 กรกฎาคม 2553 10:15 น. - comment id 1147084
สวัสดีคะ คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ "Know yourself. Run with your strengths. Do what you enjoy and hire others to do the rest. Accept your limitations without...guilt." เป็น "กำลังใจ" ให้เสมอคะ
20 กรกฎาคม 2553 11:00 น. - comment id 1147101
ที่โอดโอยครวญคร่ำช้ำเพราะรัก ใยไม่พักตั้งจิตอธิษฐาน มีพระธรรมที่พึ่งดึงเกี่ยวกานต์ คงไม่นานหวนกลับไม่ลับลา ที่ผิดหวังครั้งนั้นเพราะหวั่นเจ้า นั่นเพราะเรากังวลจนใจล้า มีความรักขื่นขมตรมอุรา ทุกข์เพราะว่าหลงรักจนปักทรวง เมื่อผ่านวัยเลยเยาว์เจ้าจักคิด ไม่หลงติดบันดาลพาลเพราะหวง มีสุขแท้หาใช่ใคร่รักลวง เลยลุล่วงเข้าใจในรักจริง แจม แบบมั่วๆครับผม
20 กรกฎาคม 2553 11:01 น. - comment id 1147103
ไม่สนคนแซว 10 แน่นอน
20 กรกฎาคม 2553 11:01 น. - comment id 1147104
จะกินไข่ ไม่ทันอ่ะ ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ แต่คนเรายังอยากจะทุกข์อีกเนอะ
20 กรกฎาคม 2553 11:04 น. - comment id 1147109
รู้ว่าทุกข์แต่ก็อยากมีรัก คือรสชาติของชีวิตหรือเปล่านะคะ
20 กรกฎาคม 2553 11:21 น. - comment id 1147124
จริงๆ ค่ะ
20 กรกฎาคม 2553 12:07 น. - comment id 1147142
จริงแท้ แน่นอน
20 กรกฎาคม 2553 12:54 น. - comment id 1147148
เศร้าจากรักไม่สมอารมณ์หมาย ทุกข์เพราะกายไม่สมอารมณ์ฝัน ยังสุขกว่าสุขใดใดได้รวมกัน ได้ฝ่าฟัน...ใจได้รัก....สลักทรวง............ ............... ไม่เป็นไรหน่า....นิดหน่อยเอง....เดี๋ยวก็หายแล้วหละ....เอาชนะมันให้ได้... พี่โป้งสู้ ๆ นะคะ
20 กรกฎาคม 2553 15:41 น. - comment id 1147192
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ไร้สุข เกิดกรรม โอ้จริงเหมือนคำพระศาสดา.... อธิษฐานวาจา...เกิดชาติใดหนา อย่ารักใคร ตารางดวงใจอย่าได้ มาพ่าน... เอาเนื้อเพลง ตารางรางดวงใจ มาแจมด้วยครับ เ
20 กรกฎาคม 2553 16:04 น. - comment id 1147212
ดีฮับฅนเดียวกัน จองที่ ๑ เนี่ยที่ ๑ ในใจหรือเปล่า...หุหุ... สำหรับผมคุณคือฅนสำคัญเสมอนะ ดีฮับคุณวลีฯ ขอบคุณมากฮับ ตามมาเป็นที่ ๒ ลองฮึดอีกนิดก็พิชิตที่ ๑ ได้แน่นอน ดีฮับคุณลูกศิษย์ แบบว่าพอดีอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์ เรื่องพระอานนท์ พุทธอนุชาน่ะฮับ เลยหยิบเอาสำนวนในเรื่องมาแต่งเป็นกลอน บวกกับชีวิตจริงนิดหน่อยที่ได้แต่คอยแอบมองใครคนนึงน่ะ...รู้ทั้งรู้เนอะแต่ก็ยังคิด ดีฮับคุณวรรณ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะฮับท่าน ดีฮับคุณครูกระดาษทราย ทุกข์ที่สุดคือการเกิด แก่ เจ็บ ตายฮับ กำลังหาทางพ้นทุกข์นี้อยู่น่ะฮับ ดีฮับฅนเดียวกันอีกรอบ ไม่ได้หรอกฮับบอกเค้าไปไม่ได้ บางครั้งการที่เราเก็บความรู้สึกดี ๆ ไว้กับตัวอาจจะดีกว่าบอกออกไปแล้วทำให้ใครหลายฅนต้องเดือดร้อนก็ได้นิ อย่างน้อยก็คู่ของเค้าแหละ...แค่ได้อยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ ก็พอฮับสำหรับผม ปล.ลืมบอกว่ามันเป็นกลอนกระทู้ ต้องอ่านไล่ตัวอักษรสีเขียวให้จบก่อนนะ จึงค่อยกลับไปอ่านใหม่ทั้งหมด แล้วจะรู้ว่าผมสื่ออะไรน่อพ่อพระเอก ดีฮับคุณเจมินี่58 ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะฮับ อ่านแล้วพยายามแปลได้ว่าสู้ต่อไปใช่ป่าว หุหุ.... ดีฮับคุณแบม กลอนบทนี้มีที่มาฮับคืออ่านจากหนังสือธรรมะ และจากประสบการณ์จริงฮับ และเขียนออกมาในรูปแบบกลอนกระทู้ ต้องอ่านที่เป็นกระทู้ก่อนน่อจึงจะเข้าใจว่าผมต้องการสื่ออะไร หากไม่อ่านก่อนก็อาจจะแปลได้ว่าผมกำลังเศร้าเพราะรักแฟนชาวบ้าน.....แต่ความจริงแล้วมันก็เป็นอย่างนั้นแหละฮับ อิอิ ดีฮับฅนเดียวกัน โอ...นายแน่มาก...๓ ครั้งต่อวันเลยนะท่าน อึดดีแท้......หุหุ...แน้อย่าคิดลึกนะ ขอบคุณมากแฟน(ผลงาน)ตัวจริงของผม ดีฮับคุณเฌอฯ บางครั้งนะฮับ หากแล้วต้องทุกข์ก็อยากจะทุกข์เพราะได้เธอไป หมดใจของฉันเลยฮับ ดีฮับเพียงพลิ้ว ใช่ฮับ เป็นรสชาติที่หวานอมขมกลืนดีแท้ ๆ ไม่หวานจนเลี่ยนเกินไป เพราะมีรสขมมาตัดก็ดีนะฮับ ดีฮับก้าวที่กล้า ใช่ฮับที่คุณพูดนะถูกต้องแล้ว...ผมจะพยายามดับทุกข์ในใจนะฮับ ดีฮับน้ำตาลหวาน ขอบคุณที่แวะมาทักทายฮับ ชีวิตถ้าจืดชืดไปก็ไม่ดีหรอกฮับ ต้องมีหลากรสบ้างปะปนกันไป ไม่งั้นเราจะไม่เข้าใจในชีวิตถ่องแท้เนอะ ดีฮับพี่ศรี เศร้า เพราะคิดถึงพี่ไงล่ะฮับ ฮู้บ่? อิอิล้อเล่นขำๆฮับ ดีฮับปู่กิ่ง อยู่เป็นเพื่อนผมนาน ๆ หน่อยนะฮับปู่ อย่างน้อยก็จนกว่าน้ำตาผมจะแห้งนะฮับ
20 กรกฎาคม 2553 17:10 น. - comment id 1147255
หิ้วตระกร้าผ้าเช็ดหน้ามาช่วยซับน้ำตา ไม่รู้จะทันอะเปล่า? ที่ใดมีอาหาร ที่นั่นมีหนูสน ว่างๆจะแต่งกลอนกระทู้อย่างนี้มั่งดีกว่า ดูตามแบบครูของพี่แซม
20 กรกฎาคม 2553 17:12 น. - comment id 1147258
บอกแล้ว ได้ไข่ฟรีมาหนึ่งใบ จะทำอะไรกินดีน๊า
20 กรกฎาคม 2553 17:12 น. - comment id 1147259
บอกแล้ว ได้ไข่ฟรีมาหนึ่งใบ จะทำอะไรกินดีน๊า
20 กรกฎาคม 2553 19:05 น. - comment id 1147289
ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ที่ใดสุขย่อมมีเศร้าเข้ามาบ้าง ที่ใดสมหวังย่อมมีจืดจาง ที่ใดห่างย่อมคิดถึงเป็นธรรมดา มันเป็นสัจจะธรรมของชีวิต...เนาะ
20 กรกฎาคม 2553 20:37 น. - comment id 1147313
มาอีกครั้งก็ยังได้ ขอบคุณนะครับที่ช่วยแก้คำผิดให้และเตือนสติผมนะครับแต่ความรักมันก็ช่างกระไรจริงๆ มาไม่รู้ตัว โงหัวไม่ขึ้นเดี๋ยวก็ทุกข์เดี๋ยวก็สุข
20 กรกฎาคม 2553 21:23 น. - comment id 1147324
ทำไมใจของเราเองยังห้าม ให้ไปรักคนอื่น ยังไม่ได้ทั้งที่รู้ว่า รักแล้วเป็นทุกข์ ก็เพราะจิตใจของมนุษย์ อยู่ภายใต้ของกฏไตรลักษณ์ไง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ใจเราชอบไหลไปรักไหลไปชอบ โดยไม่รู้ตัว รู้ตัวอีกทีก็รักไปซะแล้ว นี่แหละความรัก....
20 กรกฎาคม 2553 21:37 น. - comment id 1147331
แวะมาชื่นชมผลงานคับ
21 กรกฎาคม 2553 17:05 น. - comment id 1147432
หวัดดีขอรับ...ท่าน สุริยันต์.... กระทู้นี้....มีค้านดิ...ขอรับ...ท่าน... อันทุกข์นั้น เกิดจาก เมื่ออยากหนอ ใจมุ่งขอ ครอบครอง จนหมองไข รักที่แท้ แน่ค้น ที่ตนไป ต้องเข้าใจ ในรัก สักครึ่งคำ คำว่ารัก หากเรา เข้าใจได้ มีมากมาย ชนิด จิตถลำ ล้วนหาใช่ ใจรัก ที่ถักนำ แค่หลงย้ำ หลอกจิต จนคิดไป คำว่ารัก หากรู้ จะอยู่สุข รักคลอขลุก ปลุกจิต พินิจไข กอรปด้วยสัจ จะธรรม นำตนไป หามีไม่ ความทุกข์ ไม่สุขมี ที่ใดรัก มักทุกข์ ไม่สุขนั้น ใช่ฤามั่น "รัก"ตาม นิยามศรี พูดคำ"รัก" หนักเชื่อ เมื่ออยากมี "รัก"วจี นิยาม แค่ความเป็น ถ้ารักจริง...รักแท้...แม้ทะเลเพลิง...ขวางรอ ก็ขอลุย.... เป็นสุข...ซะงั้นดิ....อิอิ...ขอรับ... งานเยี่ยมมมมมม.....ขอรับ....ท่าน....
21 กรกฎาคม 2553 20:34 น. - comment id 1147461
รักก็ทุกข์ ไม่รัก ก็ทุกข์
22 กรกฎาคม 2553 14:01 น. - comment id 1147576
ไม่มีรักก็ทุกข์นา จะบอกให้..
22 กรกฎาคม 2553 15:55 น. - comment id 1147590
ที่ใดมีรักที่นั่นมีตุ๊ดเอ้ย..ทุกข์
22 กรกฎาคม 2553 17:30 น. - comment id 1147614
ความคิดปิดกักใจมิได้ เยื่ยงไร การกระทำมิอาจห้ามได้ เยื่ยงนั้น ยิ่งฝืนยิ้งช้ำเกินคำ รำพรรณ เมื่อใจที่ลึกถล่ำ ไม่รักดี
26 กรกฎาคม 2553 21:16 น. - comment id 1147998
งานยอดเยื่อมจริงๆน้องเรา
31 กรกฎาคม 2553 19:16 น. - comment id 1148844
ความเจ็บปวดที่ได้รับจากความรัก คอยตระหนักคิดถึงอยู่มิรู้หาย ค่ำคืนแล้วค่ำคืนเล่าแสนเดียวดาย ข้าง ข้างกายไม่ใครมีใครมาดูแล นึกถึงวันที่ต้องตัดใจลาจาก น้ำตาพรากไหลอาบแก้มเต็มสองข้าง สามสิบเอ็ดมกราคม คนละทาง แสนอ้างว้างสุดเจ็บปวด "ตายทั้งเป็น" (ขอขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ ขออนุญาตฝากกลอน ด้วยคะ " แล้วจะแวะมาอ่านบทกลอนคุณอีกคะ ) 31 กค.53
31 กรกฎาคม 2553 19:20 น. - comment id 1148845
ขอกราบอภัยแก้ไขคำผิดนิดนะคะ ความคิดเห็นที่ 32 : หมายเลข 1172404 ความเจ็บปวดที่ได้รับจากความรัก คอยตระหนักคิดถึงอยู่มิรู้หาย ค่ำคืนแล้วค่ำคืนเล่าแสนเดียวดาย ข้าง ข้างกายไม่มีใครคอยดูแล นึกถึงวันที่ต้องตัดใจลาจาก น้ำตาพรากไหลอาบแก้มเต็มสองข้าง สามสิบเอ็ดมกราคม คนละทาง แสนอ้างว้างสุดเจ็บปวด "ตายทั้งเป็น" (ขอขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ ขออนุญาตฝากกลอน ด้วยคะ " แล้วจะแวะมาอ่านบทกลอนคุณอีกคะ ) 31 กค.53 พลอย** 31 ก.ค. 53 - 19:16 IP 125.24.54.171
3 สิงหาคม 2553 20:31 น. - comment id 1149488
ข้าพเจ้าไม่มีทุกข์ เพราะข้าพเจ้าไม่มีความรัก อ่ะ..อ่ะ ล้อเล่นนนน