...ปัดความเศร้า เป่าความทุกข์ ปลุกความหวัง เปลี่ยนความชัง เป็นความชอบ ปลอบใจฝัน ปราบความโกรธ โปรดความรัก ปักชีวัน ปองใจมั่น ปันใจมุ่ง ปรุงความดี เปลือกก็ลอก ปอกความคิด ปิดความเขลา ป้องตัวเรา เป้าทำลาย ป้ายบัดสี ปากของคน ป่นชีวิต ปลิดชีวี ปล่อยวางได้ เป็นการดี ปรีดาเอย
15 กรกฎาคม 2553 12:02 น. - comment id 1145832
คารมคมคิดนะพ่อ เยี่ยมจริง ๆ จ้า.........
15 กรกฎาคม 2553 12:31 น. - comment id 1145838
15 กรกฎาคม 2553 16:01 น. - comment id 1145882
ขอบคุณที่แวะมาชมกันเสมอครับ คุณสุริยันต์และคุณแก้วประภัสสร
15 กรกฎาคม 2553 16:42 น. - comment id 1145894
สืบเนื่องจากการที่ได้ไปในกลอนคุณแซมนั้น ถ้าทำให้เจ้าของกลอนไม่ชอบก็ขออภัยด้วย แต่ก็ขอให้จงปล่อยวางเช่นบทกลอนนี้เถิดเผื่อว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก ซึ่งก็อาจเป็นไปได้สูงเนื่องจากเราสนทนากันผ่านตัวหนังสือ มิได้รู้ในเจตนาที่แท้จริง ความรู้สึกในน้ำเสียง สีหน้าและแววตาทั้งการ ไกล่เกลี่ยกันเมื่อไม่เข้าใจก็ใช่สะดวกง่ายดาย แต่ขอให้รู้เถิดว่าผมมิได้มีเจตนาร้ายกับใครทั้งสิ้น ทว่ากับตรงกันข้ามด้วยซ้ำ ผมมาดี กรณีที่1
15 กรกฎาคม 2553 19:24 น. - comment id 1145926
ดีจ๊ะ......
15 กรกฎาคม 2553 19:59 น. - comment id 1145932
ไม่ได้ แค่ นิดหน่อย... นอนหลับ ตื่นมาแล้ว .... ตอนนี้ แล้วค่ะ... แซมนี่เอง
15 กรกฎาคม 2553 21:52 น. - comment id 1145950
...................................... ย่อง...ย่อง..ย่อง... เค้าเอาดอกไม้มาให้ตะเอง...นะ แซมนี่เอง