หน้าส่วนตัว
นิทานเก่า เล่ามา ตาจำได้
เรื่องเกิดที่ พงไพร ณ ชายเขา
พืชชอุ่ม พุ่มไสว ให้ร่มเงา
แหล่งรวมเหล่า สัตว์ป่า บรรดามี
แล้วนายพราน ผู้หา ของป่าขาย
ชอบย่างกราย บุกป่า มาถึงนี่
เที่ยวล่าสัตว์ สมุนไพร สิ่งใดดี
จึงวันนี้ พบกวาง ช่างถูกใจ
เขาติดตาม หมายล่า เป็นอาหาร
กวางทะยาน วิ่งห้อ พรานก็ไล่
รักชีวิต จวนตัว กลัวเพศภัย
พุ่มไม้ใกล้ นี้หนอ ขอพึ่งพา
กลางพุ่มไม้ กวางซ่อน นอนสงบ
ถ้าค่ำพลบ เมื่อไร ไร้ปัญหา
พรานเดินเทียว เที่ยวค้น จนปัญญา
แหมเสียท่า สุดแสน แค้นใจจริง
พรานผ่านไป กวางรอด ปลอดภัยแน่
น่ากินแท้ ใบอ่อน มินอนนิ่ง
กวางก็เล็ม ยอดไม้ ไม่ประวิง
ทุกทุกกิ่ง เกลี้ยงไป ไม่เหลือเลย
พรานวนอยู่ ดูท่า ว่าหมดหวัง
จึงกลับหลัง ย้อนมา นิจจาเอ๋ย
เห็นพุ่มไม้ ปรุโปร่ง โล่งจริงเอย
มิอยู่เฉย ยกหน้าไม้ ใส่บ่าเล็ง
คนกรุงศรี 20 มิ.ย. 2553 23:48 น. - ID 135445 
3247
3
0
21 มิถุนายน 2553 04:18 น. - comment id 1138698
สงสารกวางค่ะ
21 มิถุนายน 2553 09:09 น. - comment id 1138767
ถ้ากวางรู้คุณพุ่มไม้ ที่ใช้บัง คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเน๊อะ..
21 มิถุนายน 2553 19:00 น. - comment id 1139227
สวัสดีกั๊บ เพื่อนกวาง
22 มิถุนายน 2553 02:30 น. - comment id 1139363
ชีวิตเขาชีวิตเรานะคะ
22 มิถุนายน 2553 02:44 น. - comment id 1139372
22 มิถุนายน 2553 05:28 น. - comment id 1139386
ขอให้เล็งผิดทีเถิด...และกวางปลอดภัย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
