มันหนักอึ้ง ดังอึง อยู่ในหัว ใช่เจ็บตัว แต่เจ็บใจ ไม่เคยหาย ทุกข์ทับถม ทุกวัน มิเว้นวาย เพียงความตาย ทำให้ว่าง อย่างที่เป็น ปลดสิ่งหนัก วางลง ตรงชีวิต ที่ลิขิตเอาไว้ให้มองเห็น ฝังความฝัน ความอยาก ยากลำเค็ญ แล้วจึงเข็ญ ความว่างเปล่า เข้ามาแทน เมื่อใจว่าง กายว่าง ทางก็โล่ง ล้วนปลอดโปร่ง ทำสิ่งใดง่ายเหลือแสน ที่ขัดข้อง หมองใจ ใครดูแคลน หากว่าแม้นปล่อยวางจะจางลง เริ่มต้นคิดเริ่มต้นทำสิ่งที่ดี เพื่อชีวีมีสุขตามประสงค์ เพื่อสิ่งหวังดังเช่นเจตจำนงค์ เพื่อดำรงคุณความดีนี้ต่อไป อย่าให้เป็นเพียงแค่คำสั่งสอน อย่าตัดรอนจงร่วมกันแก้ไข อย่าให้เหลือเพียงแค่เศษของใจ ที่หมดไฟ หมดฝัน รอวันตาย วางความคิด จิตใจอันว่างเปล่า แล้วจึงเอา ความดี นี้ขยาย ใส่ให้เต็ม ให้ดี เพื่อบั้นปลาย เป็นตายาย ให้ลูกหลาน กราบกรานเท้า
10 มิถุนายน 2553 14:38 น. - comment id 1135177
น้องช้างว่าจะอยู่แค่ 50 เองค่ะพี่ช้าง แบบว่าหนูเหนื่อย อิอิ
10 มิถุนายน 2553 14:51 น. - comment id 1135188
เป็นบทกลอนที่ให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ นับถือค่ะ
10 มิถุนายน 2553 15:06 น. - comment id 1135197
10 มิถุนายน 2553 15:32 น. - comment id 1135224
เคยหมดไฟ หมดฝัน รอวันตาย เมื่อเร็วๆนี้ แต่มีเพื่อนบอกว่า อย่าทำให้พ่อแม่เป็นห่วง จึงฟื้นคืนไฟ คืนฝัน อีกครั้งเพื่อคนรอบๆข้าง ก็ไม่รู้จะทำได้แค่ไหน แต่ก็จะพยายามหล่ะ ขอบคุณบทกลอนดีๆ ของคุณอ้อยด้วยค่ะ
10 มิถุนายน 2553 15:58 น. - comment id 1135284
สวัสดีค่ะ พี่อ้อยร้อยฝันของฉัน.... ในวันหน้ามั่นคงดำรงอยู่ คนเชิดชู...ความดีด้วยมีผล- ที่สะสมประกอบไว้เกิดให้ตน ทั้งผู้คน...ลูกหลานนั้นต่างสรรเสริญ... พี่อ้อยสบายดีนะค่ะ
10 มิถุนายน 2553 16:51 น. - comment id 1135333
...วันหน้า นี่วันไหนอ่ะค่ะ ..
10 มิถุนายน 2553 22:17 น. - comment id 1135390
สักวันเถิดในวันนี้คงไม่ช้า ไม่ต้องรอวันหน้ามาแก้ไข ทำวันนี้กันเถิดประเทศไทย ให้ผองไทยใสสดและงดงาม
10 มิถุนายน 2553 22:42 น. - comment id 1135403
ยอดเยี่ยมมากครับ ขอชื่นชม
11 มิถุนายน 2553 08:44 น. - comment id 1135455
ว่างมาเขียนให้อ่านแล้วหรอออออออออออ
11 มิถุนายน 2553 11:24 น. - comment id 1135505
อ่านแล้วรู้สึกว่ายังเพื่อนคอยเลยค่ะ ไม่ว่าวันไหน ก็เหมือน ๆ กันทุกวันะคะ
11 มิถุนายน 2553 15:52 น. - comment id 1135573
11 มิถุนายน 2553 16:00 น. - comment id 1135583
แวะมาอ่านค่ะไม่ เจอกันนานเลยนะคะ...
11 มิถุนายน 2553 16:22 น. - comment id 1135588
เดี๋ยวนี้การแพทย์เค้าพัฒนา แล้วคงไม่สมหวังแล้วน้องช้าง ขอบคุณการัณยภาส คนแก่นะค่ะบ่นตามเรื่องตามราว ขอบคุณโคลอน ที่ให้กำลังใจ เป็นกำลังใจให้นะคะ กล้าที่ก้าว เมื่อลมหายใจยังไม่หยุด เราจะหมดไฟ หมดฝันยังไม่ได้ ปล่อยให้ว่างสักพัก แล้วเติมใหม่ให้เต็มกว่าเดิมนะคะ พี่สบายดีจ๊ะมะกรูด ขอบใจมากรักษาสุขภาพด้วยนะ วันหน้า อือ วันนั้นแหละ วันที่มันมาไม่ถึง เราจึงต้องวิ่งตามตะวันไงคะ จริงค่ะไม้หอม ไม่ต้องรอถึงวันหน้า ถ้าเราช่วยกันในวันนี้วันหน้าของคนไทยต้องสดใสแน่นอนค่ะ ขอบคุณมาก สุริยันต์ จันทราทิตย์ ยังต้องฝึกอีกมากเลยแหละ ว่าง ก็อาจจะว่าง ไม่ว่างก็อาจจะไม่ว่างนะไอซ์ ขอบคุณความรู้สึกดี ๆ ค่ะปรางค์ทิพย์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เฌอมาลย์ แค่แวะมาอ่านก็ดีใจแล้วค่ะ White roses อาจจะนานหน่อยค่ะแต่ก็ป้วนเปี้ยนอยู้บ้านหลังเดิม นาน ๆ เขียนทีค่ะ