แม้นกลียุคดินแยกแหกพื้นโลก จะสู้โศกสร้างสรรค์วรรณศิลป์ แม้นขั้วโลกละลายกลืนท่วมผืนดิน จะถวิลจับปากกาสู้ฝ่าฟัน แม้นอสูรเงินตราอาฆาตมนุษย์ กวีวิสุทธิ์ยึดถือไว้ใจคงมั่น แม้นโลกท่วมเปลวไฟบรรลัยกัลป์ จะเสกสรรค์กวีไว้ดับไฟมาร แม้นทวยเทพเหยียบซ้ำย่ำยีสัตว์ จะตวัดปลายปากกาอย่างกล้าหาญ พระสุเมรุถูกทับถมจมบาดาล จะสืบสานวรรณศิลป์จินตกวี แม้นตะวันลาลับสิ้นดับสูญ จะเพิ่มพูนใจภักดิ์เพลิงศักดิ์ศรี จักรวาลแหลกเห็นเป็นธุลี จะขอพลีจิตวิญญาณบันดาลคืน แม้นเสียแขนเสียขาเป็นบ้าใบ้ จะยึดธรรมกวีไว้ไม่เป็นอื่น แม้นชีวิตตกต่ำต้องกล้ำกลืน จะขัดขืนปากกล้าปากกากู แม้นเกิดแก่เจ็บตายหลายร้อยชาติ จะไม่ขาดกวีธรรมย้ำใจอยู่ ปากกาวาดลมหายใจไว้เพ่งดู เพื่อเข้าสู่พระนิพพานด้วยงานกวี
เชษฐภัทร วิสัยจร 9 มิ.ย. 2553 15:43 น. - ID 135234 
1750
1
0
9 มิถุนายน 2553 15:47 น. - comment id 1134523
พลังงานกวี
9 มิถุนายน 2553 16:02 น. - comment id 1134528
สุดยอดด...... ขอร่วมเข้าสู่นิพพานงานกวี...... ด้วยคน.....
9 มิถุนายน 2553 20:55 น. - comment id 1134594
ใน ปรารถนา เดียวกัน
9 มิถุนายน 2553 23:59 น. - comment id 1134669
ขอแสดงความนับถือจากใจค่ะ ยอดเยี่ยมจริงๆ
10 มิถุนายน 2553 07:08 น. - comment id 1134712
สิ่งหนึ่งที่ความตายพรากไปจากเราไม่ได้คือ "จิตวิญญาณ" น่าจะใช่เนอะ แต่นิพพานคงจะยาก อิอิ เพราะยังไม่บรรลุเลย
11 มิถุนายน 2553 17:32 น. - comment id 1135600
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
