ณ ห้องนี้มีไฟไล้สลัว มีความกลัวซ่อนอยู่ประตูอ้า แสงปกป้องต้องเงาสีเทาทา เหมือนคนบ้านั่งนับขับกวี ในเงาหม่นทั่วห้องจ้องเกิดรูป เหมือนโดนสูบวิญญาณปานภูตผี เรียนรู้ในตัวตน-บนเสรี ในวิถีพอดีวิธีการ ยอมรับในจุดดับการปรับเปลี่ยน อย่างพากเพียรเวียนเห็นเป็นแก่นสาร แสวงหาศรัทธา-มายาวนาน เกินประมาณทานทนอยู่คนเดียว ณ ห้องนี้ไม่กว้างเป็นห่วงนัก มีภาพลักษณ์ที่เก่าดูเปล่าเปลี่ยว ละอองฝุ่นปนเปเซซีดเซียว ไม่เหมือนเรียวโค้งรุ้งที่ฟุ้งนาน มีหยากไย่โดดเดี่ยวเกี่ยวอยู่ข้าง จากความว่างร้างเก่าเราไถ่หว่าน เป็นเมล็ดผลผลิตติดบนลาน เกิดวิญญาณงานฝากจากผู้ใด เป็นลิขิตติดมาเหมือนตราบาป เกิดเป็นภาพชีวิตมีสิทธิ์ไหม จะเลือกอยู่ในห้องหรือต้องไป ทนนั่งในไฟมัวสลัวเลือน. ...............................
เปลวคำ 22 พ.ค. 2553 21:40 น. - ID 134879 
1357
2
0
22 พฤษภาคม 2553 21:48 น. - comment id 1129021
ณ ห้องเก่าเหงาอยู่มิรู้จบ เกินทำนบน้ำตาจึ่งบ่าไหล มันงันเงียบวังเวงเคว้งเหลือใจ มองทางไหนอกสั่นขวัญกระเจิง อิอิ
23 พฤษภาคม 2553 11:04 น. - comment id 1129102
เศร้าจังคะ...คุณเปลวคำ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
