รักษ์รัง

ไชยกร

อโยธยาศรีรามเทพนคร			
เมื่อกาลก่อนห่อนพิงอิงอาศัย
ครั้นพอสิ้นถิ่นแดนแคว้นไทย			
สืบใหม่นครแก้วโกสินทร์
พี่เอ๋ยพี่น้องเหล่าผองท่าน				
นึกถึงกาลก่อนอันวันสูญถิ่น
แต่ครั้งเหล่ารามัญบั่นแผ่นดิน			
เหล่าชีวินสังเวยไปเท่าใด
สงครามมีฤๅจักคร้ามครั่น				
รักษาด้วยใจมั่นไม่หวั่นไหว
จวบจนชีวันจะบรรลัย				
มิให้ใครหาญกล้ามาฆ่าฟัน
แต่หากไทยรบไทยใครจักสู้			
จักกอบกู้ดินไทยให้คงมั่น
สยามประเทศสิ้นชาติเพราะใครกัน		
เพราะไทยนั้นแตกแยกแผกเผ่าพงศ์
นามเอ๋ยนามใดก็ไทยล้วน				
หมั่นทบทวนใช่ทำตามประสงค์
ฤๅจะตัดภราดรภาพราบคาบลง			
เราก็คงมีเลือดไทยในกายิน
ตัวข้านามหรือชื่อชาวสยาม			
พยายามระลึกคุณเจ้าตากสิน
พระนเรศพระสุพรรณเทวินทร์			
องค์ยุพิณพระศรีสุริโยทัย
ต่างเอาเลือดเอาเนื้อเข้าต่อสู้			
ทุกคนรู้วีรกรรมอันยิ่งใหญ่
ให้โลหิตเหล่าพระเจ้าเปล่าค่าไป			
หรืออย่างใดใยเลยมาแตกรัง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน