ความรักกับความแค้น รอยต่อแน่นแฟ้นชิดใกล้ ห่างกันนิดเดียวไม่ไกล ตรงที่สมใจหรือเสียใจ ช่องว่างระหว่างรักกับแค้น ใกล้ชิดสนิทแน่นอ่อนไหว ผิดจากรักไปไม่ทันใด กลับแค้นใจไม่คืนดี ยามรักแสนหวานสดชื่น ไม่ว่าหลับหรือตื่นชื่นทุกที่ รอบตัวทุกอย่างแสนดี หัวใจมีแต่สุขทุกวันไป ยามแค้น..... หุนหันพลันแล่นร้างไร้ อึดอัดสับสนหม่นใจ หัวใจสลายสิ้น...ไม่ยินดี
6 เมษายน 2545 23:57 น. - comment id 44616
บางครั้งสองอย่างนี้ก็สามารถรวมกันเปงสิ่งเดี๋ยวกันนะค่ะ ประมาณทั้งรักทั้งแค้นนะค่ะ
7 เมษายน 2545 00:22 น. - comment id 44625
รักมาก ก้อเจ็บมาก เจ็บมาก ก็แค้นมาก
7 เมษายน 2545 00:34 น. - comment id 44631
I always forgive
7 เมษายน 2545 01:21 น. - comment id 44638
จริงคับ รักกับแค้น ห่างกันนิดเดียว จริงจริง เส้นยาแดงผ่าแปด
7 เมษายน 2545 09:55 น. - comment id 44659
ไม่แค้นไม่เสียใจไม่ห่วงหา คือเหตุผลรอท่ายามรักสลาย แค่ทำใจ"ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง".ให้หนาวคลาย แค่..ภาวนาวันโหดร้าย..ให้ผ่านไปเสียโดยเร็ว! ขวัญกำลังเขียนกลอนถึงดอกคูนอยู่นะคะ..เพราะไปหัวหินมาค่ะ เส้นทางสองฟากฝั่งราวภาพฝันมีแต่ดอกคูนเหลืองพราวสะพรั่งราว
7 เมษายน 2545 09:59 น. - comment id 44660
สายฝนสีทอง..คิดถึงตลอดทางเลยค่ะ จนต้องจอดรถลงไปสัมผัสใกล้ๆพร้อมตะแบกแสนสวยไล่โทนสีม่วง ม่วงอ่อน ม่วงชมพู ม่วงอมฟ้า ม่วงๆๆ สวยสุดใจ คิดถึงและอยากเล่าบรรยากาศทะเล ที่ไปนอนในดงหญ้าอ่านบทกวีของใครหลายๆคนที่พริ้นไป (แน่ใจยังว่าคนในไทยโพเอมทำให้คิดถึงขนาดไหน)
7 เมษายน 2545 11:48 น. - comment id 44684
ยิ่งเจ็บยิ่งรัก -- ยิ่งรักยิ่งเจ็บ
7 เมษายน 2545 16:19 น. - comment id 44692
อื้มๆ ลึกซึ้งมากเพื่อนเรา^_^
7 เมษายน 2545 22:16 น. - comment id 44710
แค้นใจเมื่อรู้ว่ารักหาย แสนเสียดายปานขาดใจ..