กองขยะเหม็นเน่าเคล้าโสโครก ยามลมโบกโชยกลิ่นไกลใครใครหนี ดอกไม้หนึ่งถูกปาทิ้งเมื่อเช้านี้ มันคลุกคลีสีช้ำอยู่กลางกอง กลิ่นตรลบอบเหม็นเห็นหดหู่ จากเคยหรูดูสดใสใยมัวหมอง ต้องถูกปลดจากแจกันเคยยึดครอง พลิกครรลองจากสูงส่งกลับลงดิน แมลงวันมากมายบินกรายใกล้ แต่ผีเสื้อตัวใหญ่กลับผกผิน มันหุบปีกทิ้งลำตัวกลั้วขี้ดิน เพื่อสูดกลิ่นของดอกไม้กลีบใบยับ ขอเทียบเปรียบผีเสื้อเป็นพ่อแม่ บางคราแม้ลูกน้อยต้องด้อยดับ ท่านจะยังเห็นค่าที่ประทับ เช่นดอกไม้ที่ระยับมิลับเลือน
6 เมษายน 2545 22:04 น. - comment id 44587
พ่อแม่คือคนที่รักเราที่สุด ถึงเราจะทำไม่ดีกับท่านบ้าง อย่างชลเองก็ชอบเถียงแต่ก็รักท่านที่สุดเหมือนกัน เปรียบเทียบได้ดีจัง ดอกไม้กับกองขยะ วันนี้เราอาจสวยในสายตาของคนรัก แต่พอวันหนึ่งดอกไม้ก็ต้องเหี่ยว เหมือนเราที่ต้องเหี่ยว.....ไง ใช่เปล่า
6 เมษายน 2545 22:44 น. - comment id 44602
เห็นด้วย ไม่มีใคร รักและห่วงใยได้เท่ากับ พ่อ-แม่ ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไร
6 เมษายน 2545 22:59 น. - comment id 44608
พี่ชอบบทนี้จังเลยเสี้ยว
7 เมษายน 2545 00:26 น. - comment id 44628
รักไหนไหน ก็ไม่ยิ่งใหญ่เท่ารักของพ่อแม่ ^-^
7 เมษายน 2545 11:45 น. - comment id 44682
ดีจัง
7 เมษายน 2545 20:31 น. - comment id 44707
ดีมากครับ ให้ความหมายที่แตกต่างกันดีครับ ดอกไม้กับกองขยะ
24 เมษายน 2545 14:04 น. - comment id 47302
ผมก็ว่าอย่างนั้นแหล่ะครับ พ่อแม่ท่านเป็นคนที่ค่อยดูแลเราเสมอไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไรก็ตาม ผม รัก พ่อและแม่มากครับ