เจ้าตัวเล็กเมื่อวันวาน

พอ


ตัวเล็กเมื่อวันวาน   พริบตาผ่านเจริญวัย
ปีกน้อยที่อ่อนไหว  บัดนี้แกร่งต้านลมบน

โผบินสู่โลกกว้าง    เพื่อแผ้วถางทางแห่งตน
กี่ภูผาฝ่าด้น          กี่ลมฝนที่ฝ่าฟัน

กี่ร้อนกี่หนาวหนัก    กี่อุปสรรคต้องผลักดัน
มุ่งไปสู่ปลายฝัน      กระจ่างจันทร์ตะวันฉาย

เหนื่อยนักจงพักบ้าง  บนเส้นทางกลับกลอกกลาย
สังคมแม้ลวงร้าย       อย่าสูญหายความเป็นคน

เหลียวไป ไร้ที่พึ่ง      เจ้าจงพึงระลึกยล
ที่พึ่งสุดท้ายทน        คือใคร.คนที่ห่วงหา

อ้อมโอบแห่งพ่อแม่   พลีเพื่อแผ่แก่ลูกยา
วันคืนกลับบ้านนา     ขวัญเอ๋ยขวัญมาเถิดขวัญ
______________
พอ  14 มี.ค. 2553				
comments powered by Disqus
  • เฌอมาลย์

    15 มีนาคม 2553 15:28 น. - comment id 1111087

    36.gif11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน