หน้าส่วนตัว
มิติที่ซ่อนเร้น จินตนา
มนุษย์สุดบูชา อยากได้
ไกลพ้นกว่าตำรา กำหนด จิตใคร่
อมตะนั้นแน่ไซร้ โลกนี้ มีฤา
ด้วยยึดติดจิตแท้ หลงผิด
โทษที่ไม่ยั้งคิด ไป่สิ้น
ลวงกระทั่งดวงจิต ฝืนกฎ
เจตคติที่ปล้อนปลิ้น ปล่อยให้ ลุ่มหลง
เหตุยึดถือต่อสู้ ความตาย
คนย่อมเล็งมุ่งหมาย หยุดยั้ง
สร้างอวัยวะปลูกถ่าย อมตะ สัมฤทธิ์
ล้วนประดิษฐ์ฉุดรั้ง อยู่ค้ำ ฟ้าดิน
หากอยู่ยงภพย้ำ จีรัง
ทุกสิ่งสิ้นมนต์ขลัง เคลือนพ้น
ไม่เห็นซึ่งความหวัง เกิดใหม่ ท้าทาย
เหตุที่เคยท่วมท้น จบแท้ วังเวง
มีชีวิตอยู่ค้ำ นานปี
บาปทุกข์ชั่วเลวดี ค่าไร้
หมายมั่นจบเสียที วัฏจักร ธรรมชาติ
หากกบฎต่อโลกไซร้ สุดท้าย ใจชา
เพราะอัตตาแน่แท้ อนัตตา
ทุกข์ยิ่งใหญ่ตามมา บ่งชี้
หายนะแห่งวิญญา จุดจบ
ชีวิตเป็นเช่นนี้ ไม่พ้น สัจจธรรม
วิทย์ ศิริ 12 มี.ค. 2553 21:02 น. - ID 133634 
1307
2
0
12 มีนาคม 2553 21:08 น. - comment id 1110267
รู้แต่ นิคม อมตะนคร อิอิ... ..ในโลกย่อมหาความเป็นอมตะไม่มีนะครับ แม้แต่คำพูดที่ บอกเป็นอมตะ พอ นานๆ ไป มันกลับลบเลือน มาอ่านงานครับคุณวิทย์
12 มีนาคม 2553 21:18 น. - comment id 1110277
วังวนเวียนเปลี่ยนได้ คนเอย เคยสุขทุกวันเคย มากล้น วันวานผ่านล่วงเลย ยากกลับ จริงแฮฃ เหลือแต่กระด๔กพ้น ยืดยื้อทำไมฯ แสวงหาอำนาจท้าว ความกัน เหมือนเสกเป่าได้พลัน วิ่งเต้น พอสมอยากพลันผัน แปรเปลี่ยน มนุษย์เอย กินอิ่มยังมีเส้น ฉกไว้เต็มมือฯ แฮ่ะๆๆ ด้นค่ะด้นจ้า ราตรีสวาทน๊า ผจก
12 มีนาคม 2553 21:21 น. - comment id 1110282
วังวนเวียนเปลี่ยนได้ คนเอย เคยสุขทุกวันเคย มากล้น วันวานผ่านล่วงเลย ยากกลับ จริงแฮ เหลือแต่กระดูกพ้น ยืดยื้อทำไมฯ แสวงหาอำนาจท้าว ความกัน เหมือนเสกเป่าได้พลัน วิ่งเต้น พอสมอยากพลันผัน แปรเปลี่ยน มนุษย์เอย กินอิ่มยังเก็บเส้น ฉกไว้เต็มมือฯ แก้หน่อยหนึ่งค่ะ อิ
12 มีนาคม 2553 21:58 น. - comment id 1110313
มันเป็นสัจจธรรมของทุกชีวิตครับ
13 มีนาคม 2553 05:06 น. - comment id 1110365
13 มีนาคม 2553 15:48 น. - comment id 1110529
อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วชอบมากครับ
14 มีนาคม 2553 09:06 น. - comment id 1110675
สวัสดีคับคุณกิ่งโศก อมตะนคร เคยเข้าไป เสียดายไม่ได้เป็นเจ้าของ
14 มีนาคม 2553 09:08 น. - comment id 1110676
สวัสดีคับ คุณแบม แจมได้ดีคับ ขอบคุณหลายๆเน้อ
14 มีนาคม 2553 09:09 น. - comment id 1110677
สวัสดีคับคุณอารยัน ขอบคุณมากคับที่แวะมาเยือน
14 มีนาคม 2553 09:10 น. - comment id 1110678
สวัสดีคับคุณม่านแก้ว ขอบคุณมากคับ...ภาพดอกบัวที่งดงาม ขอบคุณคับที่แวะมาเยี่ยมเยือนคับ
14 มีนาคม 2553 09:11 น. - comment id 1110679
สวัสดีคับคุณธันวันตรี ขอบคุณมากคับที่แวะมา
14 มีนาคม 2553 11:59 น. - comment id 1110727
อมตะ อัตตา อนัตตา อนิจจา.... คนเราเกิดมาก็มีเพียงแค่นี้นะคะ ฉะนั้น เวลาอยู่ก็ต้องรักกันมาก ๆ ฮั่นแน่.....เขียนโคลงได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ ปรางดิ ไม่มีเวลาเลย ได้แค่แว่บมานิด ๆ ค่ะ
14 มีนาคม 2553 18:15 น. - comment id 1110779
เยี่ยมมากครับคุณ วิทย์ฯ ว่าแต่ว่าเมื่อไหร่จะมี โคลงอังกฤษมาให้ชมอีกครับ นานแล้วไม่ได้อ่านครับ
14 มีนาคม 2553 22:09 น. - comment id 1110834
สวัสดีคับ คุณปรางทิพย์ ทุกวันนี้ก็ยังหัดเขียนอยู่ คิดว่างานเขียน เป็นโอกาสที่ได้อยู่กับตัวเอง ปล่อยความคิดให้เป็นอิสระ..........สื่อในเรื่องที่เหมาะสม ให้คุ่มค่ากับเวลาที่ผู้อ่านได้สละเวลามาอ่าน ไม่มากก็น้อย ชีวิตที่มีแต่งาน ที่เร่งรีบ ทำตัวให้ช้าลง เสียบ้างก็น่าจเป็นการเติมความสุขเล็กๆ น้อยๆ .....ตามที่ได้อ่านมาคับ มั่นใจว่าคุณปรางทิพย์ สามารถจัดการทุกอย่างได้อย่างลงตัว จริงไหมล่ะ
14 มีนาคม 2553 22:12 น. - comment id 1110835
สวัสดีคับ คุณแจ๊คกี้ ขอบคุณมากคับกับคำชม จะบอกว่า..........ทุกวันนี้ ยังหัดเขียนอยู่คับผม
18 มีนาคม 2553 22:32 น. - comment id 1112198
.......... ต๊ะเอ๋ พี่วิทย์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉางน้อยไม่ได้มาแจมอ่ะ คอมพ์เจ๊ง อย่าว่ากันน๊าคะพี่วิทย์ใจดี๊ ใจดีๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
