ยังมีหวังรอฝนมาฟ้าฝนหลั่ง

ป๋อง สหายปุถุชน

อยู่อย่างข้าวคอยฝนต้องทนแล้งให้ได้ครับ
เป็นวิถีชีวิตของคนอีสานพอหว่านข้าวเสร็จ
ก็ออกหางานทำในเมืองใหญ่เป็นก่อสร้างบ้างขายแรงงานทุกอย่าง
ให้ได้เงินมาเลี้ยงครอบครัวช่วงไม่มีอะไรทำตั้งตาคอยฝนตกลงมา
ให้ข้าวกล้าที่หว่านไว้ได้งอกงาม
อยู่อย่างข้าวคอยฝนทนแห้งแล้ง			
ต้นข้าวเหลืองแห้งกรอบแดงยามแล้งฝน			
ยามแล้งมาน้ำไม่มีข้าวกล้าทน			
ยืนคอยฝนเจ้าช่างทนไม่แห้งตาย			
			
จำต้องจากบ้านเกิดและเมืองนอน			
พเนจรรอนแรมไปไร้จุดหมาย			
หวังทำงานในเมืองฟ้าค้าแรงกาย			
คงพอได้ค่าแรงกายให้สู้ทน			
			
ยังมีหวังรอฝนมาฟ้าฝนหลั่ง			
เป็นพลังข้าวต้นกล้าท้าแดดฝน			
ยืนท้าทายแดดยามบ่ายอย่างมืดมน			
ข้าวคอยฝนยังสู้ทนลมข้าวเบา			
			
ต้องสู้ทนใช้ชีวิตในเมืองกรุง			
เช้ายันรุ่งทนแบกหามตามสั่งเขา			
ช่างสุขใจยามเย็นได้แก้กษัยเอา			
มีกับข้าวเหล้าดองยาประสาจน			
			
ยามงานหมดต้องรันทดกลับคืนถิ่น			
ไปยังผืนดินที่แห้งแล้งข้าวแกร่งฝน			
เมื่อฝนหลั่งรอความหวังชื่นกมล			
เราทุกคนต่างเริงร่าออกหากิน