ฝั่งทางโน้น...
คีตากะ
ฝั่งทางนี้....ที่เก่าเราคุ้นเคย
กาลล่วงเลยผ่านมาฝ่าเงาฝัน
มีเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ผูกพันธ์
ร่วมสุขสันต์และเศร้าเราชาชิน
ที่ตรงนี้...มีเมืองแห่งเรื่องราว
ทุกย่างก้าวแปรปรวนชวนถวิล
มีสายลมห่มฟ้าเป็นอาจินต์
ทั่วแดนดินแปรเปลี่ยนเหมือนเวียนวน
ฟากฝั่งนี้มีเรือเพื่อข้ามท่า
มีท้องฟ้าสีครามงามฉงน
มีทะเลเห่กล่อมย้อมกมล
มีถนนทอดยาวให้ก้าวเดิน
ฝั่งทางโน้น...แปลกไปไกลเกินฝัน
ทุกวารวันเฝ้ามองร้องสรรเสริญ
มีทิวเขาเย้ายวนชวนเพลิดเพลิน
ดูไกลเกินลิบลับกับหมอกควัน
ที่ตรงนั้น...ว่างเปล่ามิเหงาเงียบ
ลมเย็นเยียบพัดมาคราวสันต์
มีดอกไม้ไหวเอนเห็นหลากพันธุ์
ดวงดอกนั้นเจรจาช่างพาที
ฟากฝั่งโน้น...มีถนนพิกลแปลก
มัจฉาแหวกวารินสิ้นหมองศรี
มีเมืองแห่งความรักและภักดี
ทั่วธานีสุขสันต์นิรันดร์กาล