(บทนำ) พุทธศักราชคลาดเคลื่อนดาวเดือนดับ โลกหมุนกลับสับเวลาองศาสูญ มนุษย์ชาติขาดปัญญาสิ้นอาดูร ทวีคูณความเกลียดชังโลกพังทลาย -------------------------- ณ ดินแดนแคว้นหนึ่งซึ่งถูกพบ บนหลุมศพสรรพสัตว์ที่พลัดหาย ยังหลงเหลือหนึ่งบุรุษหยุดความตาย และอีกหนึ่งนางข้างกายผู้ภักดี บุรุษหนึ่งรูปงามมีนามว่า พสุธาอวตารวิมานศรี หรืออีกหนึ่งผู้เกิดก่อธรณี หลอมรวมคุณความดีศรีนคร จากวีรชนวิญญาณทหารกล้า อีกหมื่นพันอาชาผู้ชาญสมร รวมด้วยดาบคราบเลือดเชือดดัสกร เกิดบุรุษกลางนครดับร้อนรน ด้วยนางหนึ่งยึดถือความซื่อสัตย์ ภัยพิบัติพัดผ่านกี่ล้านหน ยืนหยัดสู้คู่ความดีวีรชน จึงรอดพ้นคนพาลผลาญชีวี นางมีนามว่าสัตย์แท้แม่โพสพ สนามรบศพดาษดื่นคืนวิถี ในมือกร้านบุรุษพ่อธรณี ปกป้องวีรสตรีหนีความตาย หยั่งรากลึกดึกดื่นล้านตื่นหลับ ปลุกหลุมศพเริ่มขยับปรับขยาย จันทรานวลชวนดวงดาวขึ้นพราวพราย แล้วสุริยาก็เริ่มฉายคล้ายวันวาน สายวสันต์กลั่นมาจากฟ้าสวรรค์ ทั่วเขตขัณฑสีมาห้วยละหาน บริสุทธิ์ดุจน้ำตาเทพประทาน บริบาลอุ้มชูผู้มีพระคุณ แตกกอหน่อเนื้อเป็นเชื้อชาติ สืบวงศ์ญาติสร้างเครือร่วมเกื้อหนุน เป็นผลพวงบุรุษสตรีผู้มีคุณ ต่างค้ำจุนโลกาองศาเดิน ---------------------------- พุทธศักราชใดใครใคร่รู้ ไร้คำครูผู้นั้นที่สรรเสริญ ปล่อยให้ลูกข้าหลานเอ็งต้องเผชิญ ไร้ทางเดินแห่งบุรุษบุตรธิดา นาคะพรรณ ภาพโดย อาคม นาคะ ๑๑ มกราคม ๒๕๕๓
11 มกราคม 2553 11:44 น. - comment id 1084208
สวัสดีครับ คุณนาคะพัน กลอนเหมือนเปิดตำนาน..แม่โพสพ เลยอะ อีกบุรุษนั้นใครเหรอครับ..ธรณี หรือ
11 มกราคม 2553 12:02 น. - comment id 1084217
กลอนเพราะคะอ่านแล้วให้แง่คิดในตัวเลยนะคะ ทักทายคะพี่
11 มกราคม 2553 22:54 น. - comment id 1084638
สวัสดีครับหายไปนานเลยเนอะ
12 มกราคม 2553 06:42 น. - comment id 1084662
ชอบจังเลย กรุณาลงกลอนแบบนี้ต่ออีกนะคะ