รอข้าวเกิด รอการกลับ ครวญสายลมชาวนาจะลาล่วง ลามะม่วงช่องามในยามหนาว คงอ้างว้างซังตอหนอนาเนาว์ กลัวถึงคราวนาวิโยกโศกค่ำคืน เรียงฟ่อนข้าวต่อชั้นบนคันนา ลมครวญครางสางหล้าให้นาชื่น คอยครางครวญต่อหนาวทุกคราวครืน ยังจุดยืนต่อแผ่นดินกลิ่นตำบล ยามฟ้าสางแสงหล้ามาจรุง น้ำค้างปรุงแต่งร่างต่างน้ำฝน สูดกลิ่นฟางระหว่างงานบันดาลดล ดมกลิ่นมนตร์แห่งฤดูอยู่ปลายนา ผ้าขาวม้าซับร่างน้ำค้างพรม เด็กคลุมห่มรู้ความตามประสา หลบหนาวนิ่งอิงฟางข้างคันนา เพียงใบหน้าคางสั่นผ่านสายลม พระท่านจรดำเนินถิ่นบิณฑบาต มาโปรดสัตว์หนาวน้ำค้างต่างอาศรม ชายผ้าไตรฉ่ำหมอกดอกน้ำพรม สำรวมก้มสงบนิ่งดิ่งดำเนิน รับนิมนต์ญาติโยมประโคมบาตร ข้าวสะอาดด้วยแรงธรรมความสรรเสริญ เพียงความงามธรรมดามาหยอกเอิน ก็เพลิดเพลินในธรรมอันอำไพ สงบงามกลางนาเวลางาน นมัสการผ่านวิถีจีวรไหว รับกุศลโมทนาสองตายาย ก่อนตั้งใจก่อกองเรียงฟ่อนฟาง แสนคิดถึงหนึ่งครั้งแต่ยังเยาว์ อิงอุ่นไฟไล่หนาวคราวฟ้าสาง เหม่อมองมือแม่พ่อถักตอซัง เป็นสื่อนั่งสาดนอนตอนผิงไฟ เมื่อหนุ่มสาวหมายฝันอันลางเลือน มุ่งจากเรือนห่างหนีเปลี่ยนที่หมาย ทิ้งฟ่อนข้าวหดหู่อยู่เดียวดาย บนคันนาอาลัยในทรงจำ เสน่ห์เอยเสน่หาสิมาหาย ความเดียวดายก่อเหงาทุกเช้าค่ำ แววไหมผ้านาดินจะสิ้นงาม ไปเรืองรามอยู่กรุงมุ่งสิ่งใด หมดภาระหน้าที่มีในนา สู่เมืองฟ้ายามจรุงรุ้งสางใหม่ หน่อแนวเปลี่ยนเฮือนนอนตอนจากไกล เหลือเอาไว้แต่ข้าวหล่นบนน้านั้น ข้าวแต่เม็ดหล่นร่าวจากรวงแห้ง มีหรือแรงแห่งข้าวจะร้าวฉาน รอหนุ่มสาวคืนถิ่นแผ่นดินงาน รออีกกาลฤดูหน้ามาต่อพันธุ์ ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ
6 มกราคม 2553 07:36 น. - comment id 1082297
อ่านแล้วให้เห็นภาพเลยครับ
6 มกราคม 2553 09:26 น. - comment id 1082350
ไพเราะ งดงามค่ะ มองเห็นภาพเลยค่ะ ทุกวันนี้แม่ก็ยังนั่งรอลูกหลานอยู่หน้าบ้านทุกวัน แต่ก็โทรไปคุยบ่อยๆค่ะ พอให้แม่ได้หายเหงาไปบ้าง
6 มกราคม 2553 09:38 น. - comment id 1082354
เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน
6 มกราคม 2553 21:22 น. - comment id 1082622
เพราะมากครับคุณฟ้าฟื้น เห็นภาพเห็นบรรยากาศ มาตุภูมิที่จากมาเลยครับ เป็นดำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ ออกมาอีกนะครับ