คือพันธะใดเล่าผูกเราไว้ คือคำถามที่ใครต่างไถ่ถาม คือคำตอบยากค้นอยู่ทุกยาม กลับงดงามเชื่อมเราเข้าด้วยกัน แล้วเหมันต์ที่มาพร้อมธันวา บอกเราว่าปีที่ผ่านนานหรือสั้น เราต่างก้าวไปข้างหน้าแต่ละวัน คล้ายลมโบยบอกนั่นคือสัญญา เรายังตื่นและหลับ วันต่อวัน บางความฝันปลุกเราให้เฝ้าหา เพราะทุกก้าวตามกฎของเวลา สิ่งใดรออยู่ข้างหน้า เกินกว่ารู้ แล้วสิ่งใดแยกเราไว้เสียไกลห่าง ให้เวลาร่วมทางแค่เพียงครู่ ทุกสิ่งอย่างเปลี่ยนไป เราเฝ้าดู สิ่งที่เห็นเป็นอยู่ยากเข้าใจ แล้วคิมหันต์ที่มาพร้อมเมษา บอกเราว่าฤดูนั่นสั้นเพียงไหน เราต่างก้าวจากจุดเริ่มมาใกล้ไกล คล้ายอาทิตย์บอกไว้ในแสงทอง คือพันธะ ใดเล่าผูกเราไว้ แล้วสิ่งใดแยกเราเล่าเพื่อนผอง สิ่งต่างต่างที่เราได้เฝ้ามอง คือครรลองแห่งเราจงเข้าใจ
21 พฤศจิกายน 2552 20:39 น. - comment id 1066699
พยายามจะเข้าใจในชีวิต จะถูกผิดอย่างไรจะไม่ถาม เพราะคำตอบอาจยากหากนิยาม จึงปล่อยตามครรลองใจ...ให้ดำเนิน ถ้าเราเข้าใจในชีวิตที่เป็นไป คงไม่มีอะไรให้ต้องทุกข์หรือกังวลใจมั้งคะ
21 พฤศจิกายน 2552 22:07 น. - comment id 1066760
เกิดขึ้น...ตั้งอยู่...และดับไป หากเราเข้าใจความหมายของมัน เราก็จะเข้าใจครรลองของธรรมชาติครับ
22 พฤศจิกายน 2552 00:52 น. - comment id 1066809
คือครรลองของเราที่เฝ้าหา ถึงเวลาคราแยกแตกความฝัน หลับแล้วตื่นฝืนไปในรำพัน สุริยันต์จันทราคว้าไปไย
22 พฤศจิกายน 2552 07:40 น. - comment id 1066834
คือความรักไมตรีที่ผ่องผุด บริสุทธิ์เกินกว่าคำปราศัย ฤดูกาลผ่านพ้นวนเวียนไป แต่หัวใจไม่เปลี่ยนยังเหมือนเดิม
23 พฤศจิกายน 2552 21:34 น. - comment id 1067442
แต่งกลอนเพราะจังเลยนะคะ ชื่นชม
27 พฤศจิกายน 2552 13:57 น. - comment id 1068492
คือสายใยแห่งรักสลักแน่น เหมือนดินแดนแห่งใจให้สุขสันต์ เป็นแดดอุ่นอบไอในทุกวัน ครรลองแห่งเราจะเล่าฝันทุกวันคืน สำบายดีบ่น้องหล่า
26 มกราคม 2553 18:59 น. - comment id 1091495
เข้ามาอ่านแหล้วนะครับ เก่งจัง :):):)